Księżyc i pens

Opinie czytelników

Recenzje książki „When Art is Fatal: Monomania at its Worst” podkreślają złożony obraz życia artysty, w szczególności Charlesa Stricklanda, zainspirowanego przez Paula Gauguina. Czytelnicy debatują nad eksploracją artystycznej obsesji, odrzucenia społecznego i kosztów prowadzenia kreatywnego życia. Podczas gdy niektórzy uważają, że książka jest pięknie napisana i prowokuje do myślenia, inni krytykują ją za seksistowskie postawy i wadliwego bohatera.

Pisarstwo jest chwalone za piękno, żywe obrazy i wciągające dialogi. Wielu czytelników doceniło głęboki psychologiczny wgląd w naturę artystycznej obsesji i fascynującą eksplorację życia poświęconego sztuce. Książka została doceniona za ponadczasowe postacie i tematy, a także zdolność do prowokowania do myślenia o osobistym poświęceniu dla kreatywności.

Kilka recenzji wskazywało na wszechobecny seksizm w narracji, opisując przedstawianie kobiet w negatywnym świetle. Krytycy wspomnieli również o przekonaniach i zachowaniach głównego bohatera jako nierealistycznych dla prawdziwego artysty. Niektórzy czytelnicy uważali, że historia zaczyna się powoli lub ma uciążliwą strukturę, a przerywane rozdziały uważane są za zbędne lub nużące.

(na podstawie 177 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Moon and Sixpence

Zawartość książki:

The Moon and Sixpence to powieść autorstwa W.

Somerseta Maughama, opublikowana po raz pierwszy 15 kwietnia 1919 roku. Opowiadana jest w formie epizodycznej przez pierwszoosobowego narratora, który zapewnia serię wglądów w umysł i duszę głównego bohatera, Charlesa Stricklanda, angielskiego maklera giełdowego w średnim wieku, który nagle porzuca żonę i dzieci, aby realizować swoje pragnienie zostania artystą.

Historia jest częściowo oparta na życiu malarza Paula Gauguina. "The Moon and Sixpence" to opowieść o wymaganiach, jakie można postawić torturowanej artystycznej duszy, a co za tym idzie o życiu, którego ona dotyka.