Ocena:

Recenzje książki „When Art is Fatal: Monomania at its Worst” podkreślają złożoną narrację otaczającą życie Charlesa Stricklanda, postaci inspirowanej artystą Paulem Gauguinem. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają prowokujące do myślenia tematy dotyczące dążenia do artystycznego geniuszu i poświęceń dla sztuki, inni uważają, że wszechobecny seksizm i mało sympatyczni bohaterowie stanowią wyzwanie. Styl pisania jest często chwalony za piękno i głębię, choć niektórzy wspominają, że może być trudny do strawienia i kontrowersyjny, biorąc pod uwagę współczesne perspektywy.
Zalety:⬤ Pięknie napisana i wciągająca proza.
⬤ Prowokujące do myślenia tematy o sztuce, obsesji i naturze twórczego ducha.
⬤ Oferuje głęboki psychologiczny wgląd w życie artysty.
⬤ Interesujące portrety postaci.
⬤ Angażujące obrazy i dialogi.
⬤ Wszechobecny seksizm i problematyczne podejście do kobiet w narracji.
⬤ Nielubiany główny bohater i drugoplanowa obsada.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że tempo jest powolne, zwłaszcza na początku.
⬤ Problemy z drukiem, takie jak małe rozmiary czcionek, utrudniają czytanie.
⬤ Mieszane uczucia co do wiarygodności i motywacji postaci; niektóre opinie na temat izolacji artysty wydają się nierealistyczne.
(na podstawie 177 opinii czytelników)
The Moon and Sixpence
Przyznaję, że kiedy po raz pierwszy poznałem Charlesa Stricklanda, ani przez chwilę nie dostrzegłem w nim niczego niezwykłego.
Teraz jednak mało kto zaprzeczy jego wielkości. Nie mówię o tej wielkości, którą osiąga się przez.