Księga Pamięci Jekaterynosławia-Dniepropietrowska (Dniepropietrowsk, Ukraina): Tłumaczenie Sefer Jekaterynosław-Dniepropietrowsk

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Yekaterinoslav-Dnepropetrovsk Memorial Book (Dnipropetrovsk, Ukraine): Translation of Sefer Yekaterinoslav-Dnepropetrovsk

Zawartość książki:

Żydzi po raz pierwszy osiedlili się w Dniepropietrowsku (Ukraina) po jego założeniu w 1778 r., a w 1804 r. miasto zostało włączone do Strefy Osiedlenia. W 1805 r. społeczność liczyła 376 osób, a w 1847 r. - 1699 osób. Wraz z rozwojem miasta w drugiej połowie XIX wieku Żydzi zaczęli przenosić się tam z innych części Rosji i odgrywać ważną rolę w handlu i przemyśle.

Pogromy miały miejsce w Dniepropietrowsku i okolicach w dniach 20-21 lipca 1883 r., podczas których splądrowano i zniszczono 350 domów i wiele żydowskich sklepów.

Do 1897 r. liczba ludności żydowskiej wzrosła do 41 240. Większość sklepów i domów w centrum miasta należała do Żydów. Istniały trzy szkoły Talmud Tora z 500 uczniami, 885 uczyło się w hadarim, działała jesziwa i 16 szkół prywatnych. W 1860 r. założono szpital z 14 łóżkami, który w 1886 r. rozrósł się do 29. W 1880 r. otwarto dom starców dla ubogich.

W dniach 21-23 października 1905 r. ponownie wybuchły pogromy, w których zginęło 74 Żydów, setki zostało rannych, a wiele mienia splądrowano i zniszczono. Lokalna samoobrona została zorganizowana w 1904 r. i liczyła 600 członków. Zrobiła wiele, by chronić społeczność.

Podczas I wojny światowej i wojny domowej w Rosji tysiące Żydów schroniło się w Dniepropietrowsku, który w 1920 r. liczył 72 928 Żydów. Podczas wojny domowej (1917-20) miasto wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk, cierpiąc z powodu haraczy, grabieży, gwałtów i morderstw. W czerwcu 1919 r. armia Denikina zgwałciła około 1000 kobiet, a w maju 1919 r. banda Grigoriewa zabiła 150 Żydów. Po ustanowieniu władzy radzieckiej życie społeczności żydowskiej ustało, podobnie jak w innych częściach Związku Radzieckiego. Działalność syjonistyczna została zakazana, a w dniach 18-22 września 1922 r. aresztowano około 1000 osób. W 1926 r. populacja żydowska liczyła 62 073 osoby.

Dniepropietrowsk został zajęty przez Niemców 25 sierpnia 1941 roku. Dzięki ewakuacji i ucieczce pozostało tylko około 17 000 Żydów. We wrześniu zginęło 179. W dniach 13-14 października 13-15 tys. Żydów zebrano i zaprowadzono do ogrodu botanicznego, gdzie zostali zamordowani. Pozostałe 2 000 Żydów zostało rozstrzelanych na przełomie 1941 i 1942 roku. Pod koniec lata 1943 r. oddział Grupy Operacyjnej 1005 otworzył masowe groby, spalił ciała i rozsypał popioły.

Miasto zostało wyzwolone 25 października 1943 r. i wielu Żydów powróciło. Według spisu ludności z 1959 r. w Dniepropietrowsku mieszkało 53 400 Żydów. W 1970 r. w mieście nadal funkcjonowała jedna synagoga. Kolejne spisy ludności wykazały, że populacja żydowska wynosiła 45 622 w 1979 roku i 17 869 w 1989 roku. Imigracja do Izraela znacznie zmniejszyła tę liczbę w latach 90-tych.