Memorial Book of Krynki (Krynki, Poland)
Krynki, położone na ważnym szlaku między Krakowem a Grodnem, miały znaczącą obecność żydowską.
Obecność Żydów datuje się od XVII wieku. W 1827 r. Josif Giel założył tu fabrykę wełny i flaneli;
Wkrótce dołączyły do niej inne fabryki, w tym 14 garbarni skór i 8 zakładów skórzanych. Pod koniec XIX w.
Pod koniec XIX wieku Krynki liczyły około 5000 mieszkańców, 88-90% Żydów. Gmina posiadała pięć synagog.
Synagogi, dwa chasydzkie domy modlitwy, kilkanaście chederów, jesziwa, szpital i żłobek oraz organizacje społeczne.
Były też organizacje pomocowe, takie jak Linas Hatzedek i Bikkur Cholim. Były żydowskie szkoły i sport.
Działały kluby, organizacje syjonistyczne i związki zawodowe.
W czerwcu 1941 r. naziści zajęli Krynki i rozpoczęli rządy brutalności i mordu. W grudniu 1941 r. utworzono getto.
W grudniu 1941 r. utworzono getto, w którym zmuszono do życia całą ludność żydowską, a także Żydów z pobliskich obszarów.
Likwidacja getta rozpoczęła się w październiku 1942 r.; 5000 Żydów zostało deportowanych do obozu w Kolbassino.
Niektórzy stawiali opór, strzelając ze skradzionych karabinów i rewolwerów; kilku uciekło do lasu. Nieliczni Żydzi, którzy pozostali po deportacji.
Nieliczni Żydzi pozostali po deportacji zostali ostatecznie wysłani do obozu zagłady w Treblince.
Dziś w Krynkach nie ma już Żydów, ale pamięć o nich żyje. Ta książka została napisana „aby przybliżyć.
Historia tej męczeńskiej społeczności... jej założenie, potęga przemysłowa, walki, walki i bunty „.