Księga magii ceremonialnej

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksową eksplorację magii ceremonialnej, dostarczając cennych spostrzeżeń i bogactwa informacji zaczerpniętych z różnych grimoire'ów. Zwraca się jednak uwagę na jej długość, czasami suchą prozę i potencjalne nieścisłości w tłumaczeniach i kontekście. Czytelnicy doceniają jej głębię, ale ostrzegają, że może nie być odpowiednia dla początkujących.

⬤ Świetny wgląd w magię ceremonialną
⬤ kompleksowe źródło informacji
⬤ zawiera fragmenty i analizy różnych grymuarów
⬤ dobra dla poważnych tradycyjnych magów
⬤ dobrze zbadana z kontekstem historycznym
⬤ wysokiej jakości ilustracje i twarda oprawa.

⬤ Długa i sucha lektura
⬤ pewne nieścisłości i brak wiarygodności w tłumaczeniach
⬤ brak krytycznego aparatu, takiego jak bibliografie czy indeksy
⬤ kilku czytelników zgłosiło brakujące strony lub słabą jakość druku
⬤ niektórzy uznali postawę autora za lekceważącą.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book of Ceremonial Magic

Zawartość książki:

Arthur Edward Waite napisał The Book of Ceremonial Magic jako nowsze i dokładniejsze wydanie swojego poprzedniego tytułu The Book of Black Magic and of Pacts, napisanego w 1898 roku. Ponieważ większość starożytnych tekstów dotyczących literatury magicznej jest rzadka i trudna do zdobycia, współczesnym uczonym bardzo trudno jest zdobyć dokładną wiedzę na temat starożytnych zaklęć i rytuałów.

Waite reaguje na ten brak dostępnej literatury i podchodzi do tego tekstu jako metodycznego i systematycznego opisu magicznych procedur z przeszłości. Pozostaje wierny oryginalnym źródłom, zanim wyciągnie jakiekolwiek wnioski za pomocą swoich dokładnych metod badawczych. Część I dostarcza czytelnikowi istotnych fragmentów wiodących tekstów magicznych z XIV, XV i XVI wieku.

Część II jest bardziej systematycznie zorganizowaną wersją tych starożytnych tekstów, dostosowaną przez A. E.

Waite'a do sposobów współczesnego naukowca. Tom ten pozostaje jednym z najlepszych źródeł magicznych procedur, poruszając takie tematy jak bogowie, kostiumy i planety oraz ich związek z nadprzyrodzonym. Chociaż we wstępie nie pochwala stosowania magii i czarnych sztuk, Waite broni ofiar prześladowanych w historii z powodu ich udziału w tych zabobonnych wierzeniach.

Pozytywnie wypowiada się także o astrologii i alchemii, uznając je za ważniejsze kategorie sztuk magicznych. Dzięki temu tomowi współczesny czytelnik może wreszcie zacząć rozumieć wierzenia w czarną magię, które były tak głęboko zakorzenione w przeszłości naszej cywilizacji.