Księga Eibona

Opinie czytelników

The Book of Eibon to antologia łącząca opowiadania, wiersze i zaklęcia związane z nekromantą Eibonem i mitem Cthulhu, zawierająca prace różnych autorów, w tym Lina Cartera i Clarka Ashtona Smitha. Jest ona znana ze swojego archaicznego stylu pisania i głębi treści, przemawiając przede wszystkim do fanów fikcji Lovecrafta.

Antologia oferuje bogatą mieszankę opowieści grozy, zaklęć i wierszy, z kilkoma wyróżniającymi się historiami, które są przyjemne i zabawne, szczególnie dla fanów Cthulhu Mythos. Wielu czytelników docenia archaiczną dykcję i możliwość odkrywania mniej znanych aspektów świata Lovecrafta. Tom jest chwalony za swoją głębię, z ponad 30 opowiadaniami zapewniającymi dobrą okazję do odkrycia wysokiej jakości pisarstwa pośród niektórych słabszych wpisów.

Niektóre wiersze są uważane za słabe lub zbyt komediowe, co obniża ogólną jakość. Krytykuje się również wstępy Roberta Price'a, które są postrzegane jako pedantyczne i pełne spoilerów, co dla niektórych rujnuje wrażenia z lektury. Dodatkowe skargi wspominają o formalnym stylu Lina Cartera jako wadzie, sugerując, że jego wkład może być pozbawiony oryginalności w porównaniu do tych Smitha.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book of Eibon

Zawartość książki:

Księga Eibona, dzieło Clarka Ashtona Smitha, plasuje się tuż za Necronomiconem Lovecrafta jako odrzucone repozytorium mistycznych horrorów, które bluźnierczo przetrwały starsze eony. Nie zadowalając się cytowaniem Księgi przez siebie i Lovecrafta, Smith napisał dwa jej rozdziały, swoje słynne opowiadania "The Door to Saturn" i "The Coming of the White Worm".

Lin Carter rozpoznał dobrą rzecz, gdy ją zobaczył i zdecydował, że fajnie byłoby napisać i przeczytać pozostałe rozdziały Eibonic. Wziął więc do ręki kilka z nich, zamierzając pewnego dnia ukończyć książkę. Nie doczekał tego, ale inni przejęli po nim sztandar, dostarczając więcej zabawnych, ale i przerażających epizodów, a także różnych liturgicznych i magicznych arkanów, które Księga Eibona miała zawierać.

Rezultat jest naprawdę imponujący, znacznie bardziej niż jakakolwiek wcześniejsza próba skomponowania takiego grymuaru Mythos, dzieła horroru, humoru i prawdziwej poetyckiej mocy. Wielu będzie poważnie kuszonych, aby użyć tego tomu jako działającego zasobu okultystycznego.