Ocena:

Ogólnie rzecz biorąc, recenzje książki podkreślają jej trwały urok, bogate postacie i piękną prozę, choć niektórzy zauważają problemy z jej strukturą i okazjonalnymi niewygodnymi tematami. Niezależnie od tego, czy jest chwalona za fabułę, czy krytykowana za nagłe fabuły, kolekcja pozostaje uwielbianym klasykiem.
Zalety:⬤ Mocne występy w dramatyzacji (zwłaszcza aktorstwo głosowe i efekty dźwiękowe).
⬤ Wciągająca i ponadczasowa historia, która przemawia do wszystkich grup wiekowych.
⬤ Piękna proza i wnikliwe portrety postaci.
⬤ Wysokiej jakości ilustracje do kolorowanek, które są skomplikowane i zróżnicowane pod względem szczegółów.
⬤ Oryginalne historie zachowują dziką prawdę dżungli, znacznie różniąc się od adaptacji Disneya.
⬤ Niektóre historie mogą wydawać się przypadkowe lub nagle się kończyć.
⬤ Kolorowanka ma niespójności w jakości ilustracji.
⬤ Niektórzy czytelnicy podkreślali niewygodne kolonialne tematy i perspektywy.
⬤ Domagano się bardziej szczegółowych wyjaśnień egzotycznych terminów w wydaniach z funkcjami X-Ray.
⬤ Bardziej uproszczona struktura narracji niż ta, której można oczekiwać od oryginalnych zbiorów opowiadań.
(na podstawie 1697 opinii czytelników)
The Jungle Book
Księga dżungli to zbiór opowiadań angielskiego noblisty Rudyarda Kiplinga. Opowiadania zostały po raz pierwszy opublikowane w czasopismach w latach 1893-94.
Oryginalne publikacje zawierają ilustracje, niektóre autorstwa ojca Rudyarda, Johna Lockwooda Kiplinga. Kipling urodził się w Indiach i spędził tam pierwsze sześć lat swojego dzieciństwa. Po około dziesięciu latach spędzonych w Anglii wrócił do Indii i pracował tam przez około sześć i pół roku.
Opowiadania te zostały napisane, gdy Kipling mieszkał w Vermont. Kipling był angielskim pisarzem opowiadań, poetą i powieściopisarzem. Jest głównie pamiętany ze swoich opowieści i wierszy o brytyjskich żołnierzach w Indiach oraz bajek dla dzieci.
Urodził się w Bombaju w Brytyjskich Indiach i został zabrany przez rodzinę do Anglii, gdy miał pięć lat. Opowieści zawarte w książce (a także te w Drugiej Księdze Dżungli, która ukazała się w 1895 roku i zawiera pięć kolejnych historii o Mowglim) to bajki, wykorzystujące zwierzęta w antropomorficzny sposób do udzielania lekcji moralnych. Na przykład wersety Prawa dżungli określają zasady bezpieczeństwa jednostek, rodzin i społeczności.
Kipling zawarł w nich niemal wszystko, co wiedział, "słyszał lub śnił o indyjskiej dżungli". "