Ocena:
Książka jest darmową, wegetariańską książką kucharską wypełnioną staromodnymi przepisami, które wielu czytelników uważa za przydatne do codziennych posiłków, choć niektórzy uważają, że przepisy są przestarzałe i brakuje w nich opcji prozdrowotnych. Oferuje szereg prostych posiłków i jest łatwa w nawigacji, choć brakuje w niej zdjęć i nowoczesnych trendów kulinarnych.
Zalety:⬤ Oferuje szereg szybkich, prostych i zdrowych przepisów wegetariańskich
⬤ łatwa nawigacja z dobrym indeksem
⬤ bezpłatne pobieranie
⬤ nostalgia dla osób zaznajomionych z tradycyjną kuchnią
⬤ przydatne pomysły na codzienne posiłki
⬤ świetne do karmienia wegetarian.
⬤ Postrzegana jako staromodna i bogata w tłuszcze i węglowodany
⬤ niektóre przepisy mogą nie być apetyczne
⬤ brak zdjęć
⬤ niektóre przepisy używają przestarzałej terminologii
⬤ może nie spodobać się młodszym kucharzom lub tym, którzy szukają nowoczesnej kuchni wegetariańskiej.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Dr. Allinson's Cookery Book: Comprising Many Valuable Vegetarian Recipes
Niniejsza książka została napisana w celu przedstawienia opinii publicznej książki kucharskiej, która będzie przydatna nie tylko dla wegetarian, ale także dla osób jedzących mięso, które często tracą przepisy na dania bezmięsne. W dzisiejszych czasach większość ludzi przyznaje, że "je się za dużo mięsa"; ale kiedy gospodyni domowa próbuje przygotować dla swojej rodziny lub przyjaciół posiłek, w którym mięso ma być widoczne przez swoją nieobecność, często nie wie, jak się do tego zabrać.
Wegetarianie również często przebywają z niewegetariańskimi przyjaciółmi lub mieszkają z innymi, którzy nie rozumieją, jak im dogodzić. Dla nich ta książka okaże się szczególnie przydatna, ponieważ znajdzie się w niej zestaw trzydziestu menu, po jednym na każdy dzień miesiąca, podając odpowiednie przepisy z ilościami tylko dla jednej osoby. W całej książce można zauważyć, że w miejsce białej mąki wprowadzono mąkę pełnoziarnistą. Osoby, którym nie zależy na przestrzeganiu zasad higieny, mogą z łatwością zastąpić białą mąkę.
Przepisy zostały napisane z myślą o potrzebie zdrowej diety i będą mniej obfite niż te w większości publikowanych książek kucharskich. Jeśli ktoś chciałby wzbogacić potrawy, może to łatwo zrobić poprzez dodanie masła, jajek lub śmietany. Pozwolę sobie zwrócić uwagę wegetarian na użycie namoczonego sago w wielu potrawach. Jest to produkt mączny, który powinien być znacznie częściej stosowany w kuchni wegetariańskiej. Dokładnie namoczone sago powinno być używane we wszystkich potrawach, zarówno pikantnych, jak i słodkich, w których do rozjaśnienia mieszanki wymagany jest substytut tłuszczu; to znaczy w gotowanych pikantnych potrawach lub słodyczach, które są w dużej mierze wykonane z mąki pełnoziarnistej, jak na przykład w warzywnym haggis, puddingu roly-poly i wszystkich puddingach owocowych lub warzywnych, które są gotowane w paście.
Gdy używa się namoczonego sago (biorąc filiżankę suchego sago na dwie filiżanki śniadaniowe mączki), uzyskuje się lekką pastę, która wprowadziłaby w błąd każdego zjadacza mięsa w przekonaniu, że użyto łoju lub, w każdym razie, proszku do pieczenia. Proszek do pieczenia, kwas winowy, soda i wodorowęglan sody są bardzo szkodliwe dla organizmu i te chemikalia zostały całkowicie pominięte w tej książce. W chlebach i ciastach użyłem niewielkiej ilości drożdży do wyrastania ciasta; ci, którzy raz przyzwyczaili się do używania drożdży, nie uznają tego za bardziej kłopotliwe niż używanie proszku do pieczenia. W tym miejscu warto podać kilka wskazówek dotyczących szkodliwości stosowania najczęściej wprowadzanych substancji chemicznych, a mianowicie sody, wodorowęglanu sodu, proszku do pieczenia, kwasu winowego i kwasu cytrynowego.
Nie tylko opóźniają trawienie pokarmów, w których są stosowane, i powodują różne dolegliwości żołądkowe, ale także powodują reumatyzm i podagrę, a często są główną przyczyną kamieni w nerkach i pęcherzu moczowym. Inne niebezpieczeństwo polega na tym, że te chemikalia są zbyt drogie, aby mogły być dostarczane w czystej postaci społeczeństwu, które zawsze domaga się tanich towarów, w wyniku czego wiele chemikaliów na rynku jest mieszanych z innymi jeszcze gorszymi truciznami, takimi jak na przykład arsen. Mąka samorosnąca, którą tak wielu lubi ze względu na jej wygodę, to nic innego jak zwykła mąka zmieszana z jakimś rodzajem proszku do pieczenia; w ten sam sposób proszki jajeczne to po prostu proszki skrobiowe, barwione i aromatyzowane, zmieszane z proszkiem do pieczenia.
Kwas winowy i kwas cytrynowy również należą do klasy szkodliwych substancji chemicznych. Są one często używane do produkcji kwaśnych napojów, gdy cytryny nie są pod ręką. Gwałtownie podrażniają żołądek i często powodują ostrą niestrawność. Mam nadzieję, że te kilka uwag przekona czytelników, że wszystkich tych substancji chemicznych najlepiej unikać w preparatach kulinarnych.