Krzemieniarstwo od późnego glacjału do wczesnego holocenu: Belgijskie stanowiska Ruien i Kerkhove w dolinie Scheldt

Oryginalny tytuł:

Flintknapping from the Late Glacial to the Early Holocene: The Belgian Scheldt Valley Sites of Ruien and Kerkhove

Zawartość książki:

Niniejsza książka omawia technologię litową sąsiednich stanowisk Ruien i Kerkhove (Belgia). Końcowo-paleolityczna okupacja Ruien miała miejsce podczas surowych warunków klimatycznych Młodszego Dryasu.

Wczesno- i środkowomezolityczni łowcy-zbieracze z Kerkhove żyli natomiast w umiarkowanych i zalesionych środowiskach późniejszego wczesnego holocenu. Celem tej pracy jest dokładniejsze zrozumienie, w jaki sposób praktyka odłupywania krzemienia ewoluowała w tym okresie. Czy powinniśmy opisać go jako okres długoterminowej stabilności, czy jako okres technologicznego zerwania i innowacji? Czy możemy wskazać dokładne momenty zmian i jak te zmiany zostały wyrażone? W strategiach pozyskiwania surowców? W metodach lub technikach odłupywania? A nawet w przestrzennej organizacji zachowań technologicznych na stanowiskach?

Aby udzielić odpowiedzi na niektóre z tych pytań, artefakty litowe z Ruien i Kerkhove zostały poddane szczegółowej analizie, między innymi za pomocą ponownego dopasowania litu. W przypadku Ruien ponowne dopasowanie wskazuje na wczesne przyjęcie niektórych procedur knappingu uważanych za typowe dla przemysłu litowego występującego pod koniec młodszego dryasu i na początku holocenu.

W przypadku wczesnego mezolitu z Kerkhove, w oparciu o obecność bardziej wyszukanych chanes opratoires, wyniki ponownego dopasowania przemawiają za większym pokrewieństwem z tradycjami końcowego paleolitu niż często uznawano. Wreszcie, analiza przyniosła również ważne nowe wyniki dla środkowego mezolitu, który do tej pory pozostawał słabo poznany na poziomie technologicznym.

W tym ostatnim okresie na obszarze Rhine-Meuse-Scheldt (RMS) wprowadzono nowe metody, techniki i cele knappingu, co oznacza wyraźne zerwanie z poprzednimi okresami.