Kryzys w Rwandzie: historia ludobójstwa

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowy i dobrze udokumentowany opis ludobójstwa w Rwandzie, koncentrując się przede wszystkim na napięciach historycznych i kulturowych, które doprowadziły do okrucieństw w 1994 roku. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło jej dokładność, przejrzystość i obiektywną perspektywę autora, niektórzy krytykowali ją za potencjalny brak emocjonalnej głębi i kwestionowali niektóre fakty dotyczące liczby ofiar.

Dobrze zbadane i udokumentowane, łatwe do zrozumienia złożone tematy, świetny stan używanych egzemplarzy, dokładny przegląd napięć historycznych i kulturowych, obiektywna analiza, obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych Rwandą, obszerne szczegóły dotyczące wydarzeń prowadzących do ludobójstwa i podczas niego, przedstawia logiczne spojrzenie na trudny temat.

Niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną lub nudną lekturę, skrytykowali dostrzegalną stronniczość anty-Hutu, zakwestionowali dokładność liczb związanych z liczbą ofiar ludobójstwa i uznali, że brakuje jej emocjonalnego zaangażowania. Kilku recenzentów stwierdziło również, że książka może pomijać szerszy kontekst i późniejsze wydarzenia, a także zauważyło sceptycyzm wobec przedstawionych przez autora faktów historycznych.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Rwanda Crisis: History of a Genocide

Zawartość książki:

Wiosną 1994 roku maleńki afrykański kraj Rwanda eksplodował na międzynarodowej scenie medialnej, gdy wewnętrzne konflikty osiągnęły ludobójcze rozmiary. Jednak horror, który rozegrał się na naszych oczach, narastał nieprzerwanie przez lata, zanim przyciągnął uwagę całego świata.

W książce Kryzys w Rwandzie dziennikarz i badacz Afryki Gerard Prunier przedstawia historyczną perspektywę, której zachodni czytelnicy potrzebują, aby zrozumieć, jak i dlaczego doszło do brutalnej masakry 800 000 Rwandyjczyków. Prunier pokazuje, w jaki sposób wydarzenia w Rwandzie były częścią śmiertelnej logiki, planu, który służył centralnym interesom politycznym i gospodarczym, a nie wynikiem dawnych nienawiści plemiennych - pojęcia często przywoływanego przez media w celu udramatyzowania walk.

Kryzys w Rwandzie czyni wielkie postępy w obalaniu rasistowskich mitów kulturowych otaczających ludność Rwandy, poglądów propagowanych przez europejskich kolonialistów w XIX wieku i wyrytych w "historii" przez wpływy Zachodu. Prunier pokazuje, w jaki sposób walka o kulturową dominację i podporządkowanie między Hutu i Tutsi - głównymi uczestnikami ostatnich masakr - została wykorzystana przez Europejczyków z obsesją rasową. Pokazuje, jak zachodni kolonialiści pomogli zbudować tożsamość Tutsi jako wyższego typu rasowego ze względu na ich wyraźnie "nie-negroidalne" cechy, aby ułatwić większą kontrolę nad Rwandyjczykami.

Fachowo prowadząc czytelników przez burzliwą historię kraju i jego okolic, Prunier przechodzi od przedkolonialnego Królestwa Rwandy, przez niemieckie i belgijskie reżimy kolonialne, aż po zamach stanu z 1973 roku. Książka jest kroniką rozwijającego się kryzysu uchodźczego w Rwandzie i sąsiedniej Ugandzie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku i oferuje najbardziej wszechstronny dostępny opis manipulacji nastrojami społecznymi, które doprowadziły do ludobójstwa i wydarzeń, które nastąpiły później.

W następstwie tej druzgocącej tragedii, Kryzys w Rwandzie jest pierwszą klarowną analizą dostępną dla amerykańskich czytelników. Od masakr po epidemię cholery i pojawiający się kryzys uchodźczy, Prunier szczegółowo opisuje przerażające wydarzenia ostatnich lat i rozważa perspektywy dla przyszłości Rwandy.