Kryzys oszczędnościowo-pożyczkowy: Lekcje z porażki regulacyjnej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Savings and Loan Crisis: Lessons from a Regulatory Failure

Zawartość książki:

Robert L. Bartley Emerytowany redaktor The Wall Street Journal W momencie publikacji tego zbioru esejów rynki, organy regulacyjne i społeczeństwo sortują wraki po załamaniu akcji spółek technologicznych na przełomie tysiącleci.

Tym bardziej warto przyjrzeć się naszej ostatniej "bańce", jeśli tak zdecydujemy się ją nazwać. Nie mieliśmy czasu, aby przetrawić lekcję dotyczącą akcji spółek technologicznych i recesji, która rozpoczęła się w marcu 2001 roku. Po dekadzie jesteśmy jednak gotowi zrozumieć "bańkę" na rynku oszczędności i pożyczek, która pękła w 1989 roku, poprzedzając recesję, która rozpoczęła się w lipcu 1990 roku.

Od ponad pół wieku widzimy teraz wystarczająco wyraźnie, że oszczędności i pożyczki były wypadkiem, który czekał, aby się wydarzyć. Najlepszym ubezpieczeniem dla instytucji finansowych jest dywersyfikacja, ale oszczędności i pożyczki koncentrowały się wyłącznie na finansowaniu nieruchomości mieszkalnych.

Co więcej, ich działalność polegała na udzielaniu krótkich i długich pożyczek, przyjmowaniu depozytów, które można było szybko wypłacić i udzielaniu 20-letnich pożyczek. Były one dodatkowo chronione przez Regulację Q, pozwalającą im płacić nieco więcej za depozyty oszczędnościowe niż banki komercyjne.

W normalnych czasach mogły one podążać za krzywą rentowności, księgując zyski, ponieważ długoterminowe stopy procentowe są generalnie wyższe niż krótkoterminowe. Ten świat został utrwalony w filmie Jimmy'ego Stewarta z 1946 roku, To wspaniałe życie.