Ocena:

Książka przedstawia szczegółową historię konfliktu cypryjskiego w latach 1955-1974, koncentrując się głównie na działaniach wojskowych, kwestiach politycznych i nastrojach nacjonalistycznych. Chociaż jest dobrze zbadana, czytelnicy są podzieleni co do jej czytelności ze względu na wyczerpujące szczegóły, które niektórzy uważają za przytłaczające i odwracające uwagę od toku narracji. Osobiste doświadczenia osób stacjonujących na Cyprze w tym okresie dodają głębi oferowanym perspektywom.
Zalety:Dobrze zbadana z dużą ilością szczegółów, zapewnia wgląd w złożoność konfliktu cypryjskiego, cenna dla zrozumienia obu stron tej kwestii, osobiste świadectwa wzmacniają narrację, pouczająca dla osób zainteresowanych historią wojskowości.
Wady:Nadmiernie szczegółowa i może być nużąca w czytaniu, może przytłoczyć przypadkowych czytelników, niektóre błędy w faktach i szczegółach zauważone przez czytelników, luki w opisie niektórych wydarzeń historycznych, przepływ narracji zakłócony przez drobiazgi.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
The Cyprus Emergency: The Divided Island 1955-1974
Wielka Brytania jest zaangażowana w sprawy Cypru od ponad 125 lat. Strategicznie położony we wschodniej części Morza Śródziemnego, początkowo był idealny do ochrony Kanału Sueskiego, a ostatnio jako punkt nasłuchowy dla niespokojnego Bliskiego Wschodu i południowej flanki NATO.
Brytyjczycy stanęli w obliczu dwóch poważnych problemów: po pierwsze, pragnienia Greków cypryjskich do enosis (zjednoczenia z Grecją), a po drugie, intensywnej rywalizacji i antypatii między społecznościami grecką i turecką. W 1955 r. ten pierwszy problem zaowocował zaciekłą kampanią terrorystyczną EOKA prowadzoną przez pułkownika George'a Grivasa.
W jej wyniku zginęło ponad 100 brytyjskich żołnierzy. Ulica Murder Mile w Nikozji była miejscem wielu strzelanin. Gubernator feldmarszałek Harding ledwo uniknął zamachu w swojej rezydencji.
Celem ataków były nawet brytyjskie rodziny. Kolejnym etapem była interwencja wojskowa rządu tureckiego w 1974 r., mająca na celu zapobieżenie przejęciu władzy przez Grecję. W wyniku krwawej inwazji, podczas której doszło do powszechnych czystek etnicznych i wysiedleń społeczności, wyspa została podzielona na dwa sektory nadzorowane przez ONZ.
Istnieją one do dziś, podobnie jak obszary brytyjskiej suwerennej bazy w Dhekalia i Atrokiri/Episkopi. Ta książka opisuje najbardziej niespokojne lata tej pięknej wyspy, która jest tak dobrze znana brytyjskim żołnierzom, ich rodzinom i wczasowiczom".