Ocena:
Książka zapewnia dogłębne spojrzenie na rolę Henry'ego Kissingera podczas ważnych wydarzeń historycznych, w szczególności końca wojny w Wietnamie i strategii dyplomatycznych na Bliskim Wschodzie. Chociaż jest chwalona za wnikliwość i wciągającą narrację, niektórzy czytelnicy krytykują ją za dostrzegalne uprzedzenia Kissingera i rewizjonizm historyczny.
Zalety:⬤ Oferuje zakulisowe spojrzenie na wojnę w Wietnamie i politykę zagraniczną USA.
⬤ Pomaga zrozumieć obecne problemy na Bliskim Wschodzie, w szczególności relacje USA-Izrael.
⬤ Łączy porywającą narrację z rzeczywistymi transkrypcjami rozmów telefonicznych, zapewniając unikalny wgląd.
⬤ Głęboko analityczny i szczegółowy, przydatny dla studentów i decydentów.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest nudna i przypomina nudny wykład.
⬤ Postrzegana stronniczość Kissingera; nie odnosi się on odpowiednio do szerszego kontekstu wojny w Wietnamie.
⬤ Krytyka spuścizny Kissingera jako zbrodniarza wojennego, prowadząca do moralnych sprzeciwów wobec lektury książki.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Crisis: The Anatomy of Two Major Foreign Policy Crises
Opierając się na dotychczas niepublikowanych stenogramach swoich rozmów telefonicznych podczas wojny Jom Kippur (1973) i ostatnich dni wojny w Wietnamie (1975), Henry Kissinger ujawnia, co dzieje się za kulisami na najwyższych szczeblach kryzysu dyplomatycznego.
Dwa główne kryzysy polityki zagranicznej w tej książce, z których jeden został pomyślnie wynegocjowany, a drugi zakończył się tragicznie, były wyjątkowe, ponieważ przebiegały tak szybko, że znaczna część pracy nad nimi musiała być wykonywana przez telefon.
Dłuższa z dwóch części szczegółowo omawia wojnę Jom Kippur i jest pełna rewelacji, a także bardzo aktualna: W rozmowach Kissingera z Goldą Meir, izraelską premier; Simchą Dinitzem, izraelskim ambasadorem w USA; Mohamedem el-Zayyatem, egipskim ministrem spraw zagranicznych; Anatolijem Dobryninem, radzieckim ambasadorem w USA; Kurtem Waldheimem, sekretarzem generalnym ONZ; i wieloma innymi, a także z prezydentem Nixonem, można dostrzec wiele głównych elementów obecnych problemów na Bliskim Wschodzie.
Część poświęcona końcowi wojny w Wietnamie to tragiczny dramat, w którym Kissinger stara się pomóc swojemu prezydentowi i podzielonemu narodowi w ostatnich chwilach przegranej wojny. Jest pełen zadziwiających materiałów, takich jak próby Kissingera, aby zapewnić ewakuację kompanii piechoty morskiej, która w ostatniej chwili została odkryta, że nadal znajduje się w Sajgonie, gdy miasto ma upaść, oraz jego wymiana zdań z ambasadorem Martinem w Sajgonie, który niechętnie opuszcza swoją ambasadę.
Jest to książka, która przedstawia być może najlepszy zapis wewnętrznego funkcjonowania dyplomacji w przegrzanym tempie i napięciu prawdziwego kryzysu.
