Criticism, Performance, and the Passions in the Eighteenth Century
Wielka sztuka to emocje.
W XVIII wieku, zwłaszcza na angielskiej scenie, krytycy rozwinęli wrażliwość zarówno na namiętności występu, jak i na to, co nazywali przejściami między tymi namiętnościami. To właśnie te kluczowe przejścia, napisane przez autorów i wykonane przez aktorów, mogły sprawić, że Król Lear był piękny, Hamlet przerażający, Archer zabawny, a Zara elektryzująca.
James Harriman-Smith odzyskuje utracony sposób doceniania teatru jako zestawu przejść, które tworzą jednocześnie ikoniczne i dynamiczne spektakle; fascynujące momenty, w których wszystko wydaje się możliwe. Oferując świeże odczytania i interpretacje szekspirowskiej i osiemnastowiecznej tragedii, historycznej teorii aktorstwa i wczesnej krytyki postaci, tom ten pokazuje, w jaki sposób troska o przejście wiąże dramat ze wszystkim, od poezji lirycznej i nauki Newtona, po sztukę piękną i sceptyczne dociekania nad naturą jaźni.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)