Kryształowy wiek: Dystopia

Opinie czytelników

Recenzje „A Crystal Age” odzwierciedlają mieszankę podziwu dla poetyckiego pisarstwa i krytyki struktury opowieści i wyborów tematycznych. Wielu czytelników docenia żywe obrazy i komentarze społeczne obecne w narracji, ale wyraża rozczarowanie zakończeniem i tempem. Książka jest opisywana zarówno jako pięknie napisana, jak i uciążliwa, co prowadzi do spolaryzowanego odbioru.

⬤ Pięknie napisana poetyckim językiem.
⬤ Wciągająca i pomysłowa, tworząca żywe obrazy pasterskiej utopii.
⬤ Zawiera istotną filozofię społeczną i tematy, które rezonują dzisiaj.
⬤ Unikalne spojrzenie na czas i relacje osobiste w porównaniu do innych utopijnych dzieł.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za wciągającą i trudną do odłożenia.

⬤ Historia jest opisywana jako uciążliwa i pozbawiona spójności.
⬤ Wielu czytelników było niezadowolonych z zakończenia, uznając je za niesatysfakcjonujące lub pozbawione szczęśliwej konkluzji.
⬤ Krytyka nadmiernej szczegółowości i filozoficznych rozważań, które odciągają uwagę od fabuły.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali język i styl narracji za przestarzałe i nużące.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, mieszane uczucia, a niektórzy nawet uznali ją za stratę czasu.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Crystal Age: A Dystopia

Zawartość książki:

Kryształowy wiek to dystopia napisana przez W. H.

Hudsona. Książka została nazwana „znaczącym kamieniem milowym S-F” i została zauważona jako antycypacja „nowoczesnego ekologicznego mistycyzmu”, który rozwinie się sto lat później. Historia dotyczy podróżnika i przyrodnika-amatora o imieniu Smith, który odzyskuje przytomność „pod stertą ziemi i kamieni”.

Ze zdumieniem odkrywa, że jest spleciony z korzeniami roślin, tak jakby rosły one wokół niego.

Wydostając się na zewnątrz i obserwując okolicę, dostrzega w oddali wielki dom i idzie w jego kierunku, szukając pomocy i informacji. Wkrótce dowiaduje się, że ten świat i wszyscy w nim są znacznie starsi, niż się wydaje.

Narrator stara się przystosować do nowego społeczeństwa, ścigając Yolettę. Jest zszokowany, gdy dowiaduje się, że wszyscy ludzie są znacznie starsi, niż się wydaje; Yoletta ma 31 lat, a Ojciec Domu prawie 200. Z czasem poznaje tajemniczą Matkę Domu i zaczyna rozumieć pełną dziwność i odmienność ich stylu życia.

Ludzie tej odległej przyszłości osiągnęli swój utopijny stan, porzucając seksualność i romantyczną miłość. Narrator rozpacza, gdy zdaje sobie sprawę, że jego namiętność do Yoletty nigdy nie zostanie skonsumowana; i zastanawia się, czy może dostosować się do tego trybu życia. Przeczytaj, aby się dowiedzieć.