Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Blood Moon
"Dlaczego miałabym czuć się bez winy?".
Niespokojny i medytacyjny Blood Moon to badanie rasizmu, bieli i języka w życiu jednej kobiety. W tych wierszach słowa mają ogromną moc, nawet jeśli - wraz z nadejściem fizycznej niedołężności - czasami stają się nieutrwalone i niedostępne, niosąc ze sobą moralne i śmiertelne niebezpieczeństwo w miarę starzenia się osoby mówiącej Patricii Kirkpatrick. Od dziecka, podatnego na "słowa, których nauczyliśmy się / na zewnątrz i w szkole, / w domu, w telewizji" "Niektóre słowa, których nie mówisz, / ale które znasz". Do obywatela, liczącego się ze współczesną brutalnością policji: "Niektóre dni potrzebują tematu i działania / lub stanu bycia, ponieważ to gramatyka. / Policjant strzelił. Mężczyzna był martwy". "I do pacjenta dochodzącego do siebie po operacji mózgu: "Nie mam imion. / Słowa nie są ze mną".
W całym zbiorze księżyc odgrywa rolę towarzysza tego mówcy, przechodząc przez swoje własne fazy, znikając za jednym wierszem, zanim pojawi się w pełni w następnym. W rękach Kirkpatrick księżyc jest spowiednikiem, przewodnikiem, muzą, lustrem i - przede wszystkim - świadkiem okrucieństwa, jakie ludzie zadają sobie nawzajem. "Księżyc", przypomina nam, "będzie tam".
Pełen współczucia, kontemplacji i chwilami zdumienia, Blood Moon jest poruszającym dziełem moralnej introspekcji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)