Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Bloody Road to Catania: A History of XIII Corps in Sicily, 1943
Niniejsze opracowanie rozpoczyna się od lądowania XIII Korpusu 10 lipca 1943 r. (operacja Husky) między Avola i Cassibile na Sycylii. Posuwanie się w głąb lądu odbywało się wzdłuż wschodniej drogi przybrzeżnej na prawej flance inwazji. Krajobraz składał się z krętych wąskich dróg otoczonych wysokimi wzgórzami, teren ten sprzyjał obrońcom, a zręczne siły niemieckie w pełni to wykorzystały, zajmując pozycję przy każdej okazji, co drogo kosztowało szturmujące oddziały brytyjskie w ludziach i pojazdach, ponieważ musieli walczyć o każdy zdobyty jard ziemi. Mosty drogowe były utrzymywane przez Niemców do ostatniego człowieka, te centralne punkty były kluczowe dla planu ataku Montgomery'ego. Aby wzmocnić ciężko doświadczoną Dywizję Hermana Goeringa, oddziały 1 Dywizji Fallschirmjaeger zostały zrzucone z powietrza na Sycylię 13 lipca, byli to twardzi spadochroniarze, którzy służyli w Rosji, a ich włączenie do niemieckiego porządku bitwy było wielkim wsparciem dla sił obronnych. Tej samej nocy, kiedy te oddziały zostały zrzucone na Sycylię, spadochroniarze z brytyjskiej 1 Brygady Spadochronowej znaleźli się w tej samej strefie lądowania, co niemieccy żołnierze. Spadochroniarze obu stron walczyli w pobliżu mostu zwanego Primosole, który Brytyjczycy mieli zdobyć. Brytyjski desant okazał się katastrofą, rozrzucając ludzi wiele kilometrów od celu, niewielu dotarło do mostu na rzece Simeto.
Ostatecznie most Primosole padł łupem brytyjskich żołnierzy, którzy utrzymali się w obliczu wściekłych kontrataków niemieckich żołnierzy, czołgów i artylerii Dywizji Herman Goering. 50 Dywizja Northumbrian miała duże trudności z przebiciem się do przodu, aby odciążyć ludzi w Primosole i ostatecznie brytyjscy żołnierze musieli opuścić most, ponosząc ogromne straty. Niemcy ponownie zajęli Primosole.
Wspierająca 50 Dywizję 4 Brygada Pancerna dotarła do Primosole i na widok zbliżających się czołgów Niemcy wycofali się na północny brzeg i czekali na pozycjach obronnych. Posuwająca się naprzód piechota XIII Korpusu walczyła naprzód w straszliwym upale i kurzu, walcząc w licznych akcjach i nie była w stanie przeprowadzić ataku, ale Montgomery nie pozwolił im odpocząć, ponieważ skrzyżowanie w Primosole powstrzymywało natarcie całej Ósmej Armii. 151 Brygada (Durham) zaatakowała następnego dnia i została ścięta jak zboże przed kosą przez niemieckich żołnierzy. Przez trzy dni winnice na południowym brzegu rozbrzmiewały odgłosami bitwy, gdy Durhamowie i Niemcy walczyli w ekstremalnie bliskich starciach. Po przekroczeniu mostu Montgomery kontynuował nacisk i chciał, aby XIII Korpus nacierał na lotnisko w Katanii. XIII Korpus przeprowadził liczne ataki, które zakończyły się klęską i cały korpus został zatrzymany na Równinie Katańskiej.
Następnie Montgomery uruchomił swój lewy hak wokół Etny przez XXX Korpus, co zaowocowało wieloma innymi kosztownymi akcjami, aż do zatrzymania. W tym czasie Niemcy przygotowywali się do wycofania swoich jednostek w kierunku Mesyny, a zmęczone jednostki brytyjskie nacierały za nimi. Niemcy wycofywali się etapami i kontynuowali działania opóźniające wszędzie tam, gdzie było to możliwe, kosztując Brytyjczyków jeszcze więcej ofiar w każdej napotkanej wiosce i mieście. W tym okresie, na początku sierpnia, Niemcy rozpoczęli operację Lehrgang, która polegała na ewakuacji wszystkich sił niemieckich przez Cieśninę Mesyńską na kontynent włoski. Wycofanie zostało przeprowadzone z chłodną skutecznością i precyzją. Alianckie siły morskie i powietrzne nigdy nie zakłóciły ewakuacji i nie podjęły żadnej skutecznej odpowiedzi na operację Lehrgang, co miało okazać się "nieskutecznością" na wielką skalę, gdy siły niemieckie wymknęły się, Niemcy słusznie nazwali ewakuację "chwalebnym odwrotem", ale dla aliantów zdobycie Sycylii było gorzkim zwycięstwem, które będzie ich prześladować. Tysiące niemieckich żołnierzy, pojazdów, składów amunicji i czołgów opuściło Sycylię, a kiedy alianci zaatakowali Włochy, ci zaprawieni w bojach weterani czekali na oddziały szturmowe w Cassino, Anzio i Salerno. Miał to być początek kolejnej krwawej kampanii. W sierpniu siły amerykańskie wkroczyły do Mesyny, Niemcy odeszli, a miasto zostało zdziesiątkowane.