Krótki biały fartuch: Lekcje od pacjentów na temat zostania lekarzem

Opinie czytelników

Książka oferuje szczere i wnikliwe spojrzenie na doświadczenia studenta trzeciego roku medycyny, rejestrując zarówno humorystyczne, jak i wzruszające momenty. Została dobrze przyjęta ze względu na wciągający styl pisania i powiązane historie, które rezonują z czytelnikami, w tym z osobami spoza branży medycznej. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że brakuje jej głębi i jest skierowana do młodszych odbiorców.

⬤ Szczera i zabawna opowieść
⬤ wiarygodne i żywe relacje z doświadczeń w szkole medycznej
⬤ przystępny styl pisania
⬤ szybka i wciągająca lektura
⬤ cenna dla aspirujących studentów medycyny
⬤ głębia emocjonalna, w tym humor.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest zbyt uproszczona i napisana na niższym poziomie czytelniczym
⬤ postrzegana jako pozbawiona szczegółowych informacji na temat szkolenia medycznego
⬤ problemy z formatowaniem Kindle
⬤ niektóre emocjonalne aspekty mogą zrazić poważnych czytelników.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Short White Coat: Lessons from Patients on Becoming a Doctor

Zawartość książki:

Większość ludzi w pewnym momencie znajdzie się ubrana w maleńki fartuch szpitalny lub będzie patrzeć na kogoś innego ubranego w maleńki fartuch szpitalny. Czy to z perspektywy pacjenta, członka rodziny, czy profesjonalisty medycznego, wszyscy mamy znaczący udział w procesie edukacji medycznej.

Podczas gdy liczne pamiętniki opisują wyczerpujące doświadczenia lekarzy podczas rezydentury, niewielu skupia się na jeszcze bardziej formacyjnej części szkolenia medycznego: trzecim roku szkoły medycznej - roku klinicznym. Krótki biały fartuch: Lessons from Patients on Becoming a Doctor to rozbrajająco szczera, a jednocześnie ujmująca i czasami zabawna relacja z upokarzającej inicjacji studenta medycyny w świat opieki nad pacjentem. Napisany podczas trzeciego roku szkoły medycznej na Uniwersytecie Pensylwanii, Short White Coat Jamesa Feinsteina wykorzystuje serię wciągających esejów narracyjnych, aby zilustrować uniwersalne lekcje życia, których uczą go jego pierwsi pacjenci.

Z wdziękiem analizuje niektóre z najczęstszych problemów i uczuć, z którymi spotykają się studenci medycyny, ucząc się, jak spotykać się z pacjentami, rozmawiać z nimi, dotykać ich i opiekować się nimi. Po drodze uczy się na własnych błędach, zanim odkryje odpowiedź na pytanie, które dręczy każdego studenta medycyny: "Czy mam to, czego potrzeba, aby zostać lekarzem? ".