Kroniki szpiegowskie: RAW, ISI i iluzja pokoju

Opinie czytelników

Książka przedstawia dialog między dwoma byłymi szefami agencji szpiegowskich, oferując wgląd w postrzeganie i operacje agencji wywiadowczych, takich jak RAW i ISI. Jednak wielu czytelników uznało ją za pozbawioną treści i głębi, często postrzegając ją jako zbiór niedoinformowanych przemyśleń, a nie kompleksową analizę ważnych kwestii.

⬤ Angażujący dialog między dwoma liderami myśli.
⬤ Zapewnia wgląd w agencje szpiegowskie i ich operacje.
⬤ Oferuje inne spojrzenie na stosunki indyjsko-pakistańskie i kwestię Kaszmiru.
⬤ Niektórzy czytelnicy, dobrze poinformowani o bieżących sprawach, uznali ją za interesującą i stanowiącą punkt wyjścia do głębszego zrozumienia.

⬤ Brak głębi i merytorycznej treści, postrzegany jako przypadkowe przemyślenia.
⬤ Wielu czytelników uważało, że nie ujawnia on nowych informacji ani spostrzeżeń, co czyni go rozczarowującym, szczególnie dla osób zaznajomionych z omawianymi tematami.
⬤ Niektóre recenzje wskazywały, że rozmowa była elitarna i protekcjonalna.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, kilku czytelników uznało ją za stratę czasu i pieniędzy.

(na podstawie 158 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Spy Chronicles: RAW, ISI and the Illusion of Peace

Zawartość książki:

Wskazując na horyzont, gdzie morze i niebo są połączone, mówi: „To tylko iluzja, ponieważ tak naprawdę nie mogą się spotkać, ale czyż nie jest to piękne, ten związek, którego tak naprawdę nie ma”. -- SAADAT HASAN MANTO Gdzieś w 2016 roku odbyła się seria dialogów, które miały na celu znalezienie płaszczyzny spotkania, nawet jeśli tylko iluzji, między A.

S. Dulatem i Asadem Durranim. Jeden z nich był byłym szefem RAW, indyjskiej agencji wywiadu zewnętrznego, a drugi ISI, jej pakistańskiego odpowiednika.

Ponieważ nie mogli spotkać się w swoich krajach, rozmowy, prowadzone przez dziennikarza Adityę Sinhę, odbywały się w takich miastach jak Stambuł, Bangkok i Katmandu. Na stole pojawiły się tematy, które od dawna prześladują Azję Południową, punkty zapalne, które regularnie pochłaniają życie.

Było to pod każdym względem głębokie zanurzenie się w politykę subkontynentu, widzianą oczami dwóch szpiegów. Wśród tematów: Kaszmir i stracona szansa na pokój; Hafiz Saeed i 26/11; Kulbhushan Jadhav; chirurgiczne ataki; umowa z Osamą bin Ladenem; jak USA i Rosja wpływają na stosunki indyjsko-pakistańskie; i jak terror podważa próby rozmów między oboma krajami.

Kiedy po raz pierwszy pojawił się ten projekt, generał Durrani roześmiał się i powiedział, że nikt by w niego nie uwierzył, nawet gdyby został napisany jako fikcja. W czasach napiętych stosunków, ten nieprawdopodobny dialog między dwoma byłymi szefami szpiegów z przeciwnych stron - projekt, który jest pierwszym tego rodzaju - może dostarczyć pewnych odpowiedzi.