Kronika aparatu fotograficznego: Arriflex 35 w Ameryce Północnej, 1945-1972

Opinie czytelników

Książka jest dobrze napisaną i wciągającą eksploracją kamer Arri w Ameryce Północnej, wypełnioną ciekawymi historiami i spostrzeżeniami technicznymi, dzięki czemu jest przyjemna dla czytelników.

Dobrze napisana, wciągająca, pouczająca, z ciekawymi anegdotami, skutecznie zarządzająca szczegółami technicznymi, artystycznie wnikliwa.

Żaden konkretnie wymieniony w recenzjach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chronicle of a Camera: The Arriflex 35 in North America, 1945-1972

Zawartość książki:

"Kronika kamery powinna być niezbędną lekturą dla każdego zainteresowanego tym, jak niezależne kino narracyjne stało się rzeczywistością w Stanach Zjednoczonych."

- Charles V. Eidsvik, autor książki Cineliteracy: Film Among the Arts.

Niniejszy tom przedstawia historię najbardziej znaczącej kamery filmowej 35 mm wprowadzonej w Ameryce Północnej w ćwierć wieku po II wojnie światowej: Arriflex 35. Śledzi północnoamerykańską historię tej kamery od 1945 do 1972 roku - kiedy to pojawiły się pierwsze lekkie, samościemniające się kamery 35 mm.

Chronicle of a Camera kładzie nacisk na teatralną produkcję filmową, dokumentując coraz ważniejszą rolę Arriflexa w poszerzaniu zakresu wyborów produkcyjnych, stylów, a nawet treści amerykańskich filmów w tym okresie. Punktem kulminacyjnym książki są przykłady znalezione w filmach fabularnych z lat sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych, w tym w wielu filmach związanych z tym, co stało się znane jako "hollywoodzka nowa fala". Autor pokazuje, że Arriflex wprowadził ważne innowacje w trzech kluczowych obszarach: znacznie ułatwił i zachęcił do kręcenia w plenerze; dał operatorom nowe możliwości intensyfikacji stylu wizualnego i treści; oraz stymulował niskobudżetowe i niezależne produkcje. Filmy, w których Arriflex odegrał absolutnie kluczową rolę, to między innymi Bullitt, Francuski łącznik i, co najważniejsze, Easy Rider. Używanie Arriflexa do ujęć z samochodu, ujęć z ręki i ujęć z obiektywem zmiennoogniskowym doprowadziło do większego realizmu filmowego i osobistej ekspresji.