Królowe elfów i święci zakonnicy: Wierzenia wróżek i średniowieczny kościół

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację średniowiecznych postaw wobec wróżek, oferując bogactwo informacji i wyrafinowane ramy teoretyczne. Jednak jej niezręczne formatowanie i niespójny styl pisania utrudniają czytanie.

⬤ Dobrze zbadana z bogactwem informacji na temat średniowiecznej wiedzy o wróżkach
⬤ prezentuje prowokacyjne spostrzeżenia i perspektywy
⬤ służy jako dobre źródło referencyjne
⬤ obejmuje kulturowe i literackie znaczenie wierzeń wróżkowych
⬤ bada powiązania między narracjami o wróżkach a kwestiami społecznymi, takimi jak tłumienie kościoła.

⬤ okropnie napisana z niespójnymi tłumaczeniami
⬤ niezręczne formatowanie utrudnia czytanie
⬤ brak spójności narracyjnej, często sprawia wrażenie kompilacji przykładów
⬤ niezwykle akademicka i potencjalnie nudna dla niektórych czytelników.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Elf Queens and Holy Friars: Fairy Beliefs and the Medieval Church

Zawartość książki:

W Elf Queens and Holy Friars Richard Firth Green bada ważny aspekt średniowiecznej kultury, który został w dużej mierze zignorowany przez współczesne badania literackie: wszechobecną wiarę w krainę baśni.

Przyjmując za punkt wyjścia założenie, że główna przepaść kulturowa w średniowieczu była mniejsza między bogatymi a biednymi niż między uczonymi a świeckimi, Green bada systematyczną demonizację wróżek przez Kościół i infernalizację krainy baśni. Argumentuje, że kiedy średniowieczni kaznodzieje nawoływali do walki z demonami, które przedstawiali jako zagrażające ich trzodom, w rzeczywistości często prowadzili wojnę z wierzeniami wróżek. Uznanie, że średniowieczna demonologia, a nawet teologia pastoralna, były pełne zakodowanych odniesień do popularnej wiedzy, otwiera zupełnie nową drogę do badania średniowiecznej kultury wernakularnej.

Elf Queens and Holy Friars oferuje szczegółowy opis kościelnych prób stłumienia lub przekierowania wiary w takie rzeczy, jak wróżki, odmieńcy i alternatywne wersje życia pozagrobowego. Fakt, że kościół traktował te wierzenia tak poważnie, sugeruje, że były one obciążone ideologicznie, a fakt ten ma ogromny wpływ na sposób, w jaki czytamy średniowieczny romans, gatunek literacki, który traktuje je najbardziej wyraźnie. Wojna z wierzeniami wróżek nasiliła się pod koniec średniowiecza, stając się w końcu znaczącym czynnikiem w polowaniach na czarownice w renesansie.