Królowa Palmyry

Opinie czytelników

Książka jest pięknie napisaną opowieścią o dojrzewaniu, osadzoną w czasach ruchu na rzecz praw obywatelskich na Południu. Oczami młodej dziewczyny o imieniu Florence, narracja zgłębia tematy napięć rasowych, osobistej traumy i zmian społecznych, uchwycając złożoność zarówno czarnego, jak i białego życia w głęboko oddziałujący sposób.

Pisarstwo opisywane jest jako doskonałe, liryczne i sugestywne, a czytelnicy doceniają głębię rozwoju postaci i emocjonalny rezonans. Wielu uważa, że przedstawienie historycznych wydarzeń i relacji jest przekonujące, a książka rysuje znaczące powiązania ze współczesnymi kwestiami. Jest uważana za niezbędną lekturę, szczególnie dla osób zaznajomionych z Południem i jego historią.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że tempo może być czasami powolne, a niektóre sekcje mogą wydawać się rozwlekłe lub przeciągnięte. Konkretne punkty fabuły, szczególnie pod koniec, były krytykowane za to, że były przewidywalne lub pozornie wygodne. Kilku recenzentów uznało, że książka wymaga lepszej redakcji, zwłaszcza w odniesieniu do częstego używania języka figuratywnego.

(na podstawie 72 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Queen of Palmyra

Zawartość książki:

„Najpotężniejsza i zarazem najbardziej liryczna powieść o rasie, rasizmie i zaprzeczeniu na amerykańskim Południu od czasu Zabić drozda.”

-- Lee Smith, autorka On Agate Hill.

„Wyjątkowo piękna... Powieść wciąga czytelnika od pierwszej strony i nieubłaganie prowadzi nas do zakończenia.”

-- William Ferris, autor książki Give My Poor Heart Ease: Voices of the Mississippi Blues.

Klimatyczna debiutancka powieść o dorastaniu na zmieniającym się Południu w Missisipi lat 60. w tradycji Sekretnego życia pszczół Sue Monk Kidd i Pomocy Kathryn Stockett. Według słów Jill McCorkle (Going Away Shoes), „Minrose Gwin jest niezwykle utalentowaną pisarką, a Królowa Palmyry to błyskotliwa i wciągająca powieść.”

--Sharon Oard Warner, autorka książki Deep in the Heart.