Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Camilla: The Duchess” przedstawiają mieszane spojrzenie na portret Camilli Parker Bowles. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą i dobrze napisaną, ale inni krytykowali ją za stronniczość i brak głębi. Podczas gdy niektórzy docenili nowy wgląd w życie Camilli, inni uważali, że książka była zbyt sympatyczna i stanowiła formę rehabilitacji jej wizerunku. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że książka najlepiej nadaje się dla tych, którzy już mają przychylny pogląd na Camillę.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i pouczająca.
⬤ Dostarcza innego spojrzenia na Camillę, często przedstawiając ją pozytywnie.
⬤ Szybka dostawa i dobre opakowanie przez sprzedawcę.
⬤ Ciekawy kontekst historyczny.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za cenny dodatek do zrozumienia królewskiej historii.
Wady:⬤ Postrzegana jako stronnicza i nadmiernie sympatyczna, pozbawiona krytycznej głębi.
⬤ Niektóre recenzje sugerują, że wybiela wizerunek Camilli.
⬤ Powtarzająca się treść bez nowych rewelacji na ten temat.
⬤ Krytyka, że autor ma wyraźną agendę faworyzującą Camillę i Karola.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do zaangażowania, opisując ją jako bzdurę lub propagandę.
(na podstawie 142 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Queen Consort (Formerly the Duchess): The Life of Queen Camilla
Zawartość książki:
Jest to wiarygodny portret kobiety, która nie szukała rozgłosu ani królewskiej roli, ale zamiast tego wspierała miłość swojego życia, księcia Karola". -- Library Journal(gwiazdkowa recenzja)
W pierwszej dogłębnej biografii Camilli - niesławnej drugiej kobiety, która sprawiła, że małżeństwo brytyjskiego księcia Karola i księżnej Diany było "nieco zatłoczone" - ceniona królewska biografka Penny Junor opowiada nieprawdopodobną i niezwykłą historię kobiety oczernianej jako parias, która dzięki licznym zrządzeniom losu stała się popularną księżniczką małżonką.
Niewielu zna rodzinę Windsorów tak dobrze, jak weteranka królewskich biografii i dziennikarka Penny Junor. W Queen Consort rzuca swoje wnikliwe, wrażliwe oko na intrygującą, niegdyś powszechnie pogardzaną i mało znaną Camillę Parker Bowles, ujawniając w pełni, po raz pierwszy, niezwykły rozwój kobiety, która była najbardziej znaną kochanką na świecie, słynnie obwinianą przez Dianę za zniszczenie jej małżeństwa z Karolem.
Poślubiając księcia Walii w 2005 roku, ta dotychczas prywatna i skryta matka dwójki dzieci stała się drugą najstarszą kobietą w brytyjskiej rodzinie królewskiej. Sprawiła, że znów się śmiał; uczyniła go szczęśliwszym, bardziej pewnym siebie mężczyzną, który z nią u boku będzie odnoszącym sukcesy i popularnym królem. Ale w ten sposób dokonała również poświęceń. Zrezygnowała z wolności, którą zawsze uważała za coś oczywistego. Zapisała się na przyszłość publicznych zaręczyn, ceremonii, przyjęć, zagranicznych podróży i działalności charytatywnej, która wyczerpałaby kobiety o połowę młodsze od niej.
Junor argumentuje, że chociaż Camilla odegrała kluczową rolę w najciemniejszych dniach współczesnej monarchii - zajadłym i skandalicznym rozstaniu Karola i Diany - to pewnego dnia będzie postrzegana jako kobieta, która wzmocniła brytyjską monarchię. Jako kobieta bez ambicji bycia księżniczką, księżną lub królową, Camilla po prostu chciała być z mężczyzną, który zawsze był miłością jej życia, i wspierać go. Junor twierdzi, że ich małżeństwo pozwoliło Karolowi w końcu poczuć się komfortowo jako następca brytyjskiego tronu.
