Królewski Korpus Obserwatorów - Oczy i uszy RAF-u podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowy opis pracy Korpusu Obserwatorów (OC) i Królewskiego Korpusu Obserwatorów (ROC) podczas II wojny światowej, dostarczając cennych spostrzeżeń czytelnikom zainteresowanym tym okresem i działalnością tych organizacji. Książka spotkała się jednak z krytyką za to, że nie obejmuje okresu powojennego i zimnej wojny, a także za brak pomocy wizualnych, takich jak diagramy i zdjęcia.

Interesująca treść na temat ZO i ROC podczas II wojny światowej, zapewnia możliwości uczenia się, wysoko ceniona przez byłych członków ROC, dobra relacja z mniej znanego aspektu historii.

⬤ Ograniczony do okresu II wojny światowej, z wyłączeniem działań powojennych i zimnowojennych
⬤ nieco suchy w prezentacji
⬤ brakuje diagramów i zdjęć, które poprawiłyby zrozumienie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Royal Observer Corps - The Eyes and Ears of the RAF in WWII

Zawartość książki:

Kluczowe role odegrane przez Królewski Korpus Obserwatorów podczas II wojny światowej były zbyt często przyćmiewane przez bardziej efektowne ramiona sił obronnych. Zespoły w stacjach sektorowych, śledzące bitwy toczące się w górze, oraz Spitfire'y i Hurricane'y atakujące formacje wrogich myśliwców i bombowców, przedstawiają łatwe do wyobrażenia i dramatyczne sceny. Jednak pomiędzy stacjami radarowymi, wykrywającymi niemieckie samoloty zbliżające się nad kanałem La Manche, a kontrolami sektorów znajdowały się małe, wypełnione piaskiem posterunki Korpusu Obserwatorów, które zapewniały lądowe śledzenie formacji wroga.

Królewski Korpus Obserwatorów (przedrostek "Królewski" został zatwierdzony w 1941 roku) okazał się istotnym ogniwem w łańcuchu komunikacyjnym w obronie Wielkiej Brytanii, zwłaszcza w Bitwie o Anglię, ponieważ zapewniał jedyny sposób śledzenia samolotów wroga po przekroczeniu przez nie linii brzegowej. Wysoko wykwalifikowani obserwatorzy byli również w stanie zidentyfikować i policzyć samoloty wroga, zamieniając punkty na ekranie w rzeczywiste typy i numery niemieckich maszyn.

Nawet po tym, jak zagrożenie ze strony Luftwaffe ustąpiło po Bitwie o Anglię i Blitzu, ROC ponownie wysunął się na pierwszy plan, gdy V1 rozpoczęły nowe rządy terroru w 1944 roku. Ponieważ ta mała, szybka broń była tak trudna do wykrycia, kontrolerzy myśliwców RAF-u przenieśli się do pomieszczeń operacyjnych ROC, aby móc szybciej reagować na zagrożenie V-1.

W tej oficjalnej historii ROC, napisanej tuż po wojnie, operacje korpusu podczas całego konfliktu są szczegółowo opisane. Obejmuje to sekcję poświęconą ostatniemu lotowi Rudolfa Hessa, a także jedną szczegółowo opisującą pracę tych, którzy zostali wybrani do zatrudnienia jako obserwatorzy morscy na statkach podczas lądowania w D-Day, gdzie ich specjalistyczne umiejętności identyfikacji zostały wykorzystane do zapobiegania zbyt powszechnym przypadkom "przyjaznego ognia".

Historia ta zawiera opis ROC, który jest równie ważny dla zrozumienia działań korpusu, jak i obserwatorów w obronie Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej.