Królestwo Boże: Prawdziwe życie i świadectwo Kościoła

Oryginalny tytuł:

The Kingdom of God: A True Life and Witness of the Church

Zawartość książki:

Po ogłoszeniu, że Królestwo Boże jest bliskie, Jezus umarł na krzyżu. Trudno to pogodzić z tym, co Jezus ogłosił na początku swojej służby. Można to zrozumieć tylko wtedy, gdy uświadomimy sobie związek między Królestwem Bożym a Jego śmiercią. Jezus powiedział, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego, ale tylko ci, którzy narodzili się z Ducha, i dlatego Jezus musiał umrzeć na krzyżu. Jezus wyjaśnił to Nikodemowi, że tylko ci, którzy narodzili się z Ducha Świętego, mogą wejść do Królestwa Bożego. On przyszedł na świat, aby to się stało, ponieważ bez krzyża Jezusa nie ma wypełnienia Królestwa. Głoszenie Jezusa, Jego dzieła i życie mają silny związek z Jego misją. Jezus głosił, że Królestwo Boże jest blisko. Uzdrawiał chorych, karmił głodnych i dawał nadzieję ubogim. Prowadził bardzo proste życie ze swoimi uczniami i nie posiadał żadnych ziemskich dóbr. To było Królestwo, które głosił Jezus. Przywróciło ono władzę ludziom, dało im godność oraz życie pełne radości i zadowolenia. Chodziło o dobrobyt całej społeczności, a przywódcy służyli innym. Jezus wyjaśnił tajemnice swojego Królestwa za pomocą wielu przypowieści, które wywróciły całą koncepcję królestwa do góry nogami i tylko nieliczni byli w stanie ją zrozumieć wtedy, tak jak teraz.

Dla uczniów była to nowa i wyjątkowa koncepcja, ale po swoim zmartwychwstaniu, kiedy był z nimi przez czterdzieści dni, Jezus wyjaśnił im wszystko, jak zapisano w Dziejach Apostolskich. Polecił im pozostać w Jerozolimie, dopóki nie zostaną ochrzczeni Duchem Świętym. Ich upoważnienie, które zwykle rozumie się w kategoriach odważnego głoszenia ewangelii przez Piotra, było w rzeczywistości czymś więcej. Miało ono dać im odwagę do porzucenia ziemskich posiadłości i relacji oraz zaakceptowania innych wierzących jako ich nowej rodziny, w której Bóg mieszkał z nimi i dbał o ich codzienne potrzeby, zarówno duchowe, jak i materialne. Był to dla nich bardzo odważny krok. Był on bardziej odważny niż wystąpienie z kazaniem przed wielkim tłumem w dniu Pięćdziesiątnicy. Pierwszy kościół w Jerozolimie stał się miejscem, w którym nastało Królestwo Boże. Radowali się razem, dzieląc się wszystkim, a Bóg dokonywał wśród nich potężnych dzieł. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie opuścili swoich rodzin i posiadłości, aby dołączyć do nowej społeczności ludu Bożego. Kościół stracił początkowy impet, jaki mieli pierwsi chrześcijanie, w sposobie życia i głoszenia dobrej nowiny o Królestwie, zwłaszcza w okresie po Konstantynie, kiedy przywódcy kościoła zostali uwiedzeni bogactwem pochodzącym ze skarbca państwowego. Sposób życia Jezusa, apostołów i pierwszych chrześcijan został całkowicie zapomniany lub przeoczony.

Szesnastowieczna reformacja próbowała odzyskać niektóre z ważnych aspektów chrześcijaństwa, ale nie posunęła się wystarczająco daleko. Obecnie Kościół stał się swoim największym wrogiem. Niektóre kościoły próbują zniszczyć fundamenty naszego zbawienia, zaprzeczając istnieniu historycznego Jezusa. W innych wiara w Jezusa nie przełożyła się na żywą rzeczywistość. Surowo osądza świat i nie odzwierciedla wartości Królestwa Bożego w swoim codziennym życiu. Musimy potwierdzić wiarę apostolską i życie wspólnotowe wczesnego Kościoła. I stać się wspólnotą odkupionych przez Boga ludzi, którzy postępują zgodnie z zasadami Jego Królestwa. To jest prawdziwe życie i świadectwo kościoła.