Król Jan, wydanie poprawione, 11

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksową biografię króla Jana, podważając jego złą sławę jako jednego z najgorszych królów Anglii. Dzięki wyczerpującym badaniom W.L. Warren stara się uczłowieczyć Jana, ukazując złożoną postać ukształtowaną przez okoliczności historyczne i wpływy rodzinne, a nie złoczyńcę często przedstawianego w kulturze popularnej. Narracja ilustruje zarówno wady Jana, jak i kontekst jego panowania, w tym jego rolę w podpisaniu Magna Carta.

Dobrze zbadana i zapewnia zrównoważony obraz życia króla Jana, podkreślając zarówno jego osiągnięcia, jak i porażki. Podważa popularne błędne przekonania na temat Jana, ukazując go jako bardziej zniuansowaną postać. Napisana jest w sposób wciągający i przystępny, dzięki czemu jest atrakcyjna zarówno dla historyków, jak i zwykłych czytelników. Książka jest cennym źródłem wiedzy na temat złożoności średniowiecznej monarchii i rządów.

Niektórzy recenzenci zauważyli, że książka może być zbyt przychylna Janowi, prawdopodobnie bagatelizując negatywne aspekty jego przywództwa. Chociaż jest uważana za najlepszą współczesną biografię, niektórzy uważają, że jest przestarzała w porównaniu z nowszymi badaniami na ten temat. Kilku czytelników wspomniało również, że brakuje jej głębi, jaką można znaleźć w biografii Henryka II autorstwa Warrena.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

King John, Revised Edition, 11

Zawartość książki:

Król Jan to studium nie tylko króla i jego politycznych nieszczęść, ale także epoki - okresu głębokich zmian w całym społeczeństwie, a zatem jednego z bezprecedensowych akcentów. Osobowość Jana, tak zniekształcona przez kroniki takie jak Rogera z Wendover i Mateusza Parysa, jest badana poprzez jego czyny: ale jest on również postrzegany na tle swoich poprzedników na tronie, społeczeństwa, w którym żył i problemów, które stwarzało to społeczeństwo.

Jan był czwartym synem Henryka II i Eleonory Akwitańskiej, który dożył dorosłości. W młodości był nieodpowiedzialny, samolubny i nielojalny, ale od 1194 roku zaczął być bardziej podobny do ojca niż do któregokolwiek z braci, z którymi wcześniej starał się rywalizować. Tylko sam Henryk II jest porównywalny z późniejszym Janem pod względem zdolności organizacyjnych i nieocenionej u władcy umiejętności skupienia swojej energii na szczegółach administracyjnych.

Opis panowania Jana jest fascynujący, odkrywczy i niezwykle czytelny. Analiza współczesnej sytuacji dokonana przez dr Warrena wyjaśnia prawdziwe znaczenie walki o Magna Carta. Jest on bezlitosny w swojej krytyce niepowodzeń Jana, ale oddaje należne uznanie jego niezwykłym działaniom.