Krew, ogień, śmierć: Szwedzka historia metalu

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową eksplorację gatunków metalowych w Skandynawii, w szczególności w Szwecji i Norwegii, oferując różnorodne perspektywy i dogłębne badania. Wielu recenzentów chwaliło jej obiektywizm, wciągający styl pisania i cenny wgląd w scenę metalową.

⬤ Szeroki zakres skandynawskich gatunków metalowych
⬤ obiektywny styl pisania
⬤ dogłębne badania
⬤ niezapomniane i interesujące anegdoty
⬤ zawiera kolorowe zdjęcia
⬤ odpowiedni zarówno dla fanów, jak i nowicjuszy heavy metalu
⬤ dobrze napisany i zwięzły.

Niektóre początkowe rozdziały mogą wydawać się mniej wciągające w porównaniu do późniejszych; potencjalna redundancja dla fanów już zaznajomionych z tematami.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blood, Fire, Death: The Swedish Metal Story

Zawartość książki:

Na początku lat 90. szwedzki death metal zrewolucjonizował międzynarodową scenę muzyczną.

Nagle łagodny skandynawski kraj znalazł się w czołówce nowego ruchu o światowym zasięgu dzięki takim zespołom jak Entombed, Dismember i At the Gates. Narodziny black metalu doprowadziły kulturę do jeszcze większej skrajności, charakteryzującej się surowszym, mroczniejszym brzmieniem i nieironicznym kultem śmierci. Wkrótce kościoły w Norwegii i Szwecji stanęły w płomieniach, a satanizm stał się czymś więcej niż tylko obrazem.

Ale jak to wszystko się zaczęło? Dlaczego Szwecja stała się wylęgarnią tak agresywnej, nihilistycznej muzyki? Kim są ludzie i zespoły, które do tego doprowadziły? Blood, Fire, Death: A Swedish Metal Story opowiada o ewolucji gatunku od masywnych wzmacniaczy rocka lat 70-tych, przez palące kościoły satanistyczne lata 90-te, aż po różnorodne i paradoksalne przejawy dzisiejszej sceny.

Ta książka skupia się na zjawiskach, które popchnęły scenę do przodu w ewolucji, która była nie tylko muzyczna, ale także estetyczna i ideologiczna. To opowieść o groteskowych logotypach i ikonach, które przywołują śmierć i mrok, ale także historia poświęcenia, przyjaźni, wspólnoty i głębokiej miłości do muzyki.