Blood on the Page: Interviews with African Authors Writing about HIV/AIDS
Czternaście wywiadów zawartych w tej książce stanowi bezprecedensowe bogactwo materiału na temat reakcji autorów na HIV/AIDS w RPA i Zimbabwe. Stanowią one cenne archiwum, które dokumentuje i kontekstualizuje różnorodność poglądów i opinii różnych autorów na temat ich często przełomowych wyborów w pisaniu o HIV/AIDS.
Każdy z autorów jest jednym z pierwszych, którzy opublikowali beletrystykę na temat HIV/AIDS w swoich krajach. Wywiady te mają szczególną wartość, ponieważ kwestie te nie były wcześniej szczegółowo omawiane z żadnym z autorów. Łącznie oferują one unikalny zakres podejść i opinii w odpowiedzi na pandemię HIV/AIDS w południowej Afryce.
Ich znaczenie polega na ich specyficznej literaturze, a także szerszych perspektywach społecznych, kulturowych i politycznych na chorobę, która nadal rozprzestrzenia się pomimo szeroko zakrojonej interwencji organizacji pozarządowych, medycznych i rządowych.
Zarówno w Republice Południowej Afryki, jak i w Zimbabwe, reakcje rządów nie zdołały odpowiedzieć na pilną potrzebę nowych politycznych i ekonomicznych rozwiązań dla wyzwania, jakim jest zakażenie wirusem HIV. Reakcje ludności wahały się od powszechnego milczenia, wstydu i strachu do aktywizmu politycznego i otwartej krytyki bezczynności rządu.
Pisarze oddają głos temu milczeniu i kontekstualizują rozbieżne reakcje wśród różnych narodów. W 2008 roku na całym świecie AIDS zabiło około 2 milionów osób. W 1998 r.
AIDS był największym zabójcą w południowej Afryce, prawie dwukrotnie większym niż milion zgonów z powodu malarii i ośmiokrotnie większym niż 209 000 zgonów z powodu gruźlicy. Od dawna wiadomo, że spośród osób umierających na AIDS na całym świecie, większość żyje w południowej Afryce. Biorąc pod uwagę społeczne i kulturowe implikacje zakażenia wirusem HIV, fikcyjne przedstawienia znacząco przyczyniają się do naszego zrozumienia wpływu HIV/AIDS na społeczności i jednostki oraz zapewniają bardzo potrzebną podstawę do "humanizacji" epidemii, która jest niewyobrażalna ze statystycznego punktu widzenia.
Mówi się, że uczucia i reakcje, jakie wywołuje HIV/AIDS, są często "zbyt nierealne, by je opisać słowami" i właśnie to przekonanie, że pewne choroby są tabu, nie do wymówienia, a nawet nie do nazwania, sprawia, że werbalizacja tej epidemii staje się współczesnym imperatywem.