Krew i ziemia: wspomnienia Brandenburczyka z Trzeciej Rzeszy

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową, pierwszoosobową relację z doświadczeń brandenburskiego żołnierza podczas II wojny światowej, podkreślając jego początkowy idealizm i późniejsze rozczarowanie. Narracja zawiera przemyślenia na temat natury wojny, osobistych zmagań oraz refleksji na temat przywództwa i lojalności. Choć opowieść jest wciągająca i pouczająca, tłumaczenie spotkało się z krytyką za nieścisłości.

Wciągająca i dobrze napisana narracja, szczegółowe przedstawienie doświadczeń wojskowych, wnikliwe refleksje na temat wojny i osobistych ideologii, kompleksowe omówienie jednostki Brandenburger i unikalne spojrzenie na niemieckie siły specjalne.

Niedokładne tłumaczenie z problemami terminologicznymi, nierówne tempo z nadmierną ilością szczegółów w niektórych obszarach i niewystarczającą w innych, potencjalne pominięcie kluczowych doświadczeń bitewnych i filozoficzne dygresje, które niektórzy czytelnicy uznali za rozpraszające.

(na podstawie 42 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blood and Soil: The Memoir of a Third Reich Brandenburger

Zawartość książki:

Autor jest sympatycznym narratorem i opowiedział swoją historię... z prawdziwą werwą i stylem.... Jego południowotyrolskie pochodzenie i rola w Dywizji Brandenburskiej sprawiają, że książka jest bardzo charakterystyczna. Roger Moorhouse.

Brandenburczycy byli hitlerowskimi siłami specjalnymi, grupą złożoną głównie z obcokrajowców narodowości niemieckiej, którzy używali kamuflażu i biegłej znajomości innych języków, aby wykonywać śmiałe misje na terytorium wroga. W cieniu opowieści o ich alianckich odpowiednikach, ich historia została w dużej mierze zignorowana, co czyni ten pamiętnik jeszcze bardziej niezwykłym.

Opublikowany po raz pierwszy w języku niemieckim w 1984 roku, bardzo osobisty i elokwentny pamiętnik de Giampietro jest żywą relacją z jego doświadczeń. Z zadziwiającą szczegółowością zagłębia się w realia życia w jednostce, od codziennych trosk i polityki po szkolenie i zaangażowanie w misje brandenburskie. Szczegółowo opisuje często ryzykowne misje podejmowane pod dowództwem Theodora von Hippela, w tym zajęcie w czerwcu 1941 r. mostów na Dunie w Dunaburgu i próbę zdobycia mostu w Bataisk, gdzie zginęła połowa jego jednostki.

Po raz pierwszy przetłumaczona na język angielski, jest to wyjątkowy wgląd w fascynujący wycinek niemieckiej historii wojennej, zarówno jako opis Brandenburczyków, jak i w bardzo szczególnym kontekście południowotyrolskiego pochodzenia autora.

Biorąc pod uwagę bardzo niebezpieczny charakter ich misji, bardzo niewielu z tych specjalnie wyszkolonych żołnierzy przeżyło II wojnę światową, a wiedza o jednostce została utracona na zawsze.

Powszechnie uważana za poprzedniczkę dzisiejszych jednostek specjalnych, ta fascynująca relacja ożywia Dywizję Brandenburską i jej rolę w historii w żywych i fascynujących szczegółach.