Krew i bitwy: 147 Pułk Oswego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Of Blood and Battles: Oswego's 147th Regiment

Zawartość książki:

Zorganizowany na przełomie sierpnia i września 1862 roku 147. pułk otrzymał przydomek "Oswego Plowboys".

Żołnierze tej organizacji uczestniczyli w jednych z najcięższych walk wojny o rebelię w ciągu trzech lat służby. Gettysburg, Wilderness, Petersburg i Weldon Railroad to tylko kilka miejsc, w których krew Oswego została przelana w walce o zachowanie Unii. Lato 1862 roku było czasem pełnym wrażeń dla hrabstwa Oswego.

Podczas gdy w innych częściach kraju szalała wojna secesyjna, mieszkańcy prowadzili normalne letnie zajęcia, mając jednak świadomość, że gdzie indziej ich synowie, bracia, ojcowie i mężowie walczą i giną.

Wezwanie prezydenta Lincolna do zaciągnięcia 300 000 żołnierzy w lipcu i groźba poboru, gdyby nie zgłosili się oni dobrowolnie, doprowadziły do utworzenia ogólnokrajowego komitetu wojennego, którego zadaniem było zachęcanie do rekrutacji do kontyngentu jednego nowego pułku. Oswego zebrało już 24.

i 81. pułk, ale podjęto usilne starania, aby skłonić mężczyzn do opuszczenia swoich domów i walki za sprawę, której wynik był w tym momencie niepewny. Groźby poboru do wojska i hojne nagrody dla poborowych sprawiły, że rekrutów wystarczyło dla dwóch nowych pułków, 110.

i 147. Podczas gdy pierwszy z nich doświadczył niewielu działań na polu bitwy, drugi miał znacznie inną historię. Pod koniec wojny 147.

pułk, pierwotnie liczący 837 żołnierzy, miał liczyć ponad 2000 żołnierzy, gdy jednostka stawiała czoła jednemu krwawemu konfliktowi po drugim. Ci, którzy przeżyli, głęboko dotknięci tym, czego doświadczyli, wrócili do domu odmienieni.

Dla niektórych życie było krótkie. Dla innych było zbyt długie. Dla wszystkich, mimo że upływ czasu złagodził bolesne wspomnienia, cierpienie nigdy się nie skończyło.