Ocena:

Książka zapewnia dogłębną eksplorację życia generała George'a Pattona, zwłaszcza jego wczesnych lat i wkładu w wojnę czołgową. Jest dobrze zbadana i chwalona za wciągający styl pisania, choć niektórzy czytelnicy uznali ją za zbyt rozwlekłą.
Zalety:Dokładne badania, przejrzyste pisanie, zabawne cytaty, wnikliwe poglądy na historię wojskowości i zmieniający życie wpływ na niektórych czytelników.
Wady:Niektórzy uznali książkę za zbyt rozwlekłą.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Blood, Guts, and Grease: George S. Patton in World War I
George S. Patton jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych, sławnych i popularnych przywódców wojskowych w historii Ameryki, a jego osiągnięcia i zwycięstwa zostały w znacznym stopniu udokumentowane. Jednak Patton spędził wiele lat w armii, zanim zwrócił na siebie uwagę całego kraju i stał się wysoko cenionym i szanowanym przywódcą wojskowym. Niniejsza praca bada początki Pattona jako zdeterminowanego i nieustraszonego żołnierza oraz jego bitwy prowadzące do Wielkiej Wojny - doświadczenia wojskowe, które miały wpływ na jego rozwój jako dowódcy.
Opierając się na dokumentach Pattona i dokumentach archiwalnych w Archiwach Narodowych, jest to wczesna biografia wybitnego przywódcy wojskowego. Zaczyna się od jego wyczynów jako stosunkowo młodszego, ale ambitnego oficera armii, który dzięki bogactwu i wpływom swojej rodziny był w stanie dołączyć do Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych (AEF) generała Johna J. Pershinga. To zadanie ostatecznie zmieniło jego życie na dwa sposoby: uczyniło Pershinga mentorem, którego Patton będzie naśladował przez resztę życia, i katapultowało jego karierę wojskową jako pierwszego czołgisty w armii amerykańskiej.
To studium śledzi trajektorię Pattona, od stworzenia Korpusu Czołgów i Szkoły Czołgów Lekkich, po ostateczne sukcesy i kontuzje Pattona podczas bitwy pod Saint Mihiel, ataku na Pannes i ofensywy Moza-Argonne. Ujawniono, że doświadczenie zdobyte przez Pattona podczas I wojny światowej było kluczowe dla jego ewolucji jako przywódcy i położyło podwaliny nie tylko pod jego osobiste przyszłe triumfy, ale także pod sukces całych sił pancernych Armii Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej.