Krew

Opinie czytelników

Książka „Blood” autorstwa Maggie Gee zawiera szaloną i humorystyczną narrację skupioną wokół Moniki Ludd i jej dysfunkcyjnej rodziny, w szczególności jej nadużywającego ojca. Historia łączy w sobie elementy komedii, osobistego terroru i eksploracji dynamiki rodzinnej, osadzonej na tle East Kent. Podczas gdy wielu czytelników uznało książkę za zabawną i wciągającą, niektórzy krytykowali ją za trudną do naśladowania lub brak kierunku.

⬤ Wciągająca i szybka narracja.
⬤ Silna, zapadająca w pamięć postać Moniki Ludd.
⬤ Czarny humor i dowcipne momenty.
⬤ Żywe opisy otoczenia i dynamiki rodzinnej.
⬤ Porusza poważne tematy nadużyć i komentarzy społecznych.

⬤ Niektórym czytelnikom trudno było śledzić fabułę.
⬤ Krytyka niesatysfakcjonującego zakończenia.
⬤ Niektórzy uważali, że historia nie zawiera jasnego przesłania autora.
⬤ Mieszane opinie na temat wiarygodności postaci, z niektórymi postrzeganymi jako karykatury.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blood

Zawartość książki:

Kto zaatakował tatę? Kiedy skorumpowany, brutalny dentysta, Albert Ludd, zostaje znaleziony poturbowany i zakrwawiony po tym, jak nie pojawił się na przyjęciu upamiętniającym jego najmłodszego syna, podejrzenia padają na inne dzieci dentysty. Zwłaszcza na średnią córkę taty, 37-letnią brunetkę Monicę Ludd, którą słyszano, jak "wypowiadała groźby" pod adresem nieobecnego ojca. Jak to się stało, że jej samochód został znaleziony przed domem taty? Dlaczego kupiła dużą siekierę? A przecież Monica jest zastępcą dyrektora szkoły... Blood to gotycka czarna komedia widziana oczami sześciostopowej Moniki, która nie może powstrzymać się od wypowiadania na głos swoich sekretnych myśli i której dyrektor szkoły zakazał korzystania z mediów społecznościowych. "Rodzice są wrażliwi na nadużycia". "Neil, nigdy nie znęcałbym się nad naszymi rodzicami". "Gubernatorzy pytali o "kretyna" i "pajaca"". Rozgrywający się w gniewnej, anarchicznej Wielkiej Brytanii, w której terroryzm stał się rutyną, Blood zadaje również poważne pytania dotyczące współczesnego życia: co możemy zrobić z brutalnymi mężczyznami, którzy znęcają się nad kobietami i słabszymi? Czy możemy czekać na świat porządku i sprawiedliwości? Czy jeśli uderzymy, krąg przemocy może zostać kiedykolwiek przerwany? Kirkus Reviews (05/01/2019): Co powinna zrobić Monica Ludd, nieustraszona siostra pięciorga rodzeństwa Luddów, gdy znajduje ich okropnego ojca pobitego na miazgę? I co sytuacja dysfunkcyjnej rodziny Luddów mówi nam o Brexicie w Wielkiej Brytanii? "Luddowie.

Artystki okropności" - tak znana brytyjska powieściopisarka Gee (Virginia Woolf na Manhattanie, 2014, etc.) przedstawia dziwaczną rodzinę, wokół której buduje swoją tragikomedię zemsty. 38-letnia Monica, "amazonka, silna, z głęboką klatką piersiową i masywnym zadem", jest narratorką książki, nawiedzaną przez przerażające dzieciństwo, które przeżyła. Jej bracia bliźniacy, Boris i Angus, "dwaj Herkulesy o ściętych szczękach", ich chuda jak różdżka siostra modelka, Fairy, i inna siostra, glamazonka Anthea, żyli w strachu przed okrutnym ojcem, Albertem, którego bezlitosność zmusiła ostatnie dziecko, Freda, do wojska; zginął w Afganistanie. Ale mimo całej swojej mocy, Monica nie jest tak twarda, jak się wydaje. Odkrywając zakrwawione, roztrzaskane ciało Alberta po przyjęciu z okazji życia Freda, ucieka, rozpoczynając łańcuch farsowych wydarzeń, które ujawniają zarówno jej zaradność, jak i wrażliwość. Luddowie mieszkają w Thanet, skrawku lądu w południowej Anglii, "końcu i początku Wielkiej Brytanii", a Gee w nieprzerwanym korowodzie groteski, slapsticku i kpin z Brexitu i krajowego terroryzmu próbuje wskazać powiązania między przemocą w relacjach osobistych a innymi, większymi scenariuszami. Wściekła i zdyszana opowieść o brutalnych czasach i środkach zaradczych, napędzana przez galopujące postacie i trochę śmiechu do rozpuku, nie do końca nawiązuje do tego połączenia, ale szalona jazda, poparta ostrymi spostrzeżeniami autora, całkiem nieźle się bawi.

Ostatni akt w stylu horroru pokazuje, jak rodzina jednoczy się, by pokonać opresję, a Monica w końcu zmienia się z samotnego wojownika w większego niż życie lokalnego bohatera. Nawet jeśli powieść może wydawać się niepokojąca, nie można się jej oprzeć. Tętniąca życiem przypowieść o znęcaniu się i przetrwaniu, silniejsza na froncie rodzinnym niż narodowym. COPYRIGHT(2019) Kirkus Reviews, WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE. "Commanding" Wall Street Journal (07/16/2019) Publishers Weekly (05/20/2019): Rodzina nauczycielki Moniki Ludd, 37-letniej narratorki tej zabawnej, psychologicznie dopasowanej powieści kryminalnej brytyjskiego autora Gee (The White Family), jest kierowana przez jej ojca, Alberta, dentystę z Thanet w Kent, który wykorzystuje seksualnie swoich pacjentów i oszukuje rząd. Albert wychował sześcioro dzieci, torturując je werbalnie i fizycznie. Monica przygotowuje się do zorganizowania przyjęcia na cześć swojego młodszego brata, Freda, który zginął w Afganistanie. Planuje przemowę obwiniającą Alberta za śmierć Freda, ponieważ Albert zmusił go do zostania żołnierzem. Jej plany idą jednak na marne: Albert nie przychodzi na przyjęcie, a Monica grozi mu przy świadkach, że go zabije. Następnego ranka Monica udaje się do jego domu, uzbrojona w siekierę, tylko po to, by znaleźć swojego ojca już martwego, zamordowanego w swoim łóżku. Gee stawia pytanie: czy Monica jest winna, ponieważ chciała popełnić zbrodnię, ale jej nie wykonała, czy też faktycznie to zrobiła? Czytelnik waha się, nie wiedząc, w co wierzyć.

Nie trzeba być fanem tajemnic, aby docenić tę pięknie wykonaną i prowokującą opowieść. (Lipiec) Copyright 2019 Publishers Weekly, LLC Użyto za zgodą. Shelf Awareness (07/09/2019): Maggie Gee's Blood można nazwać nieortodoksyjnym thrillerem, czarną komedią lub przedstawicielem dowolnej liczby innych gatunków. Dla wielu amerykańskich czytelników będzie to wprowadzenie do uznanej autorki 15 książek opublikowanych w Wielkiej Brytanii. Gatunek może być trudny do umiejscowienia, ale łatwo jest dostrzec mocne strony Gee, szczególnie w jej postaciach. Powieść opowiadana jest głównie z perspektywy Moniki Ludd, gigantycznej, pulchnej kobiety z rodziny nawiedzanej przez znęcanie się i okrucieństwo wymierzone przez ich fizycznie imponującego ojca na jego żonie i dzieciach. Kiedy ojciec zostaje zaatakowany, Monica staje się główną podejrzaną. Fabuła Blood nie jest szczególnie skomplikowana - pomimo krótkiej długości powieści, są fragmenty, w których Monica rozmyśla o swoim pokręconym dzieciństwie i kraju pogrążonym w chaosie przez Brexit i ataki terrorystyczne. Tym, co napędza książkę, jest perspektywa Moniki: w równym stopniu niegrzeczna, zabawna, przerażona, piśmienna i porywcza. Monica jest niezwykłym, ale skutecznym narzędziem do rozmowy o dziedzictwie nadużyć i przemocy. Sprzeczne aspekty jej charakteru odzwierciedlają trudność tematu.

W pewnym momencie Monica przypomina czytelnikowi, że jej ojciec zawsze "uwielbiał" jej matkę, opowiadając o sposobach, w jakie ją dręczył: "Tak, wiem, to skomplikowane; życie jest skomplikowane, pogódź się z tym". Zamiast zwrotów akcji, Gee zanurza czytelnika w strachu. Los jej ojca jest niepewny, Monica obawia się, że powróci i będzie kontynuował swoje rządy terroru. Blood zadaje pytanie, czy potwora można powstrzymać bez dalszej potwornej przemocy. COPYRIGHT(2019) Shelf Awareness, WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE. "Gee ma cr.