Kreskówkowa logika, kreskówkowa przemoc

Oryginalny tytuł:

Cartoon Logic, Cartoon Violence

Zawartość książki:

Postacie z kreskówek są rutynowo zrzucane z klifów, strzelane, eksplodują, mają wyrzucane kończyny.

W kolejnym odcinku powracają w nienaruszonym stanie. Cartoon Logic, Cartoon Violence to medytacja na temat bycia twórcą przy jednoczesnym poczuciu bycia karykaturą - karykaturą, przesadą, urzeczywistnieniem metafory.

Poprzez politykę osobistą, badanie pamięci, pożądania, żalu, wiary i miłości, wiersze te są odszczepieńczym kazaniem, gorączkowym gromadzeniem pamięci przed konfabulacją lub gazowym oświetleniem. Są życzeniami, skowytami w imię miłości. Są rozważaniami na temat separacji między przeżytym doświadczeniem a świadkiem, nawet jeśli zamieszkują to samo ciało, ilustrując nierzeczywistość depresji, wir i fragmentację ciągłej analizy.

Cartoon Logic, Cartoon Violence opowiada o procesie mylenia ludzi z kreskówkami, o uczynieniu hartu ducha nieograniczonym, tutaj, w punkcie naszej zbiorowej historii, w którym wydaje się, że wzywamy do zmiany niesprawiedliwego i systemowego złego traktowania Czarnych, od których zawsze oczekiwano, że pozbierają swoje połamane kawałki i spróbują ponownie. Cartoon Logic, Cartoon Violence to moment, w którym kowadło spada z zawieszenia w powietrzu; roadrunner ucieka z drogi; cienka granica między fenomenologią rzeczywistości a niejasno znajomym Tooniverse.