Kreolizacja i przemyt: Curaao we wczesnonowożytnym świecie atlantyckim

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksowy przegląd holenderskich doświadczeń na Karaibach, w szczególności koncentrując się na Curacao w XVII i XVIII wieku. Analizuje takie tematy, jak nielegalny handel, powiązania z hiszpańską Wenezuelą i sefardyjską społecznością żydowską.

Dobrze zbadana i pouczająca, oferująca głęboki wgląd w historię holenderskiego Curacao. Wciągające dyskusje na temat unikalnych aspektów handlu i społeczności.

Książka może być czasami powtarzalna, przypominając zbiór artykułów akademickich, które czasami powtarzają podobne informacje.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Creolization and Contraband: Curaao in the Early Modern Atlantic World

Zawartość książki:

Kiedy Cura ao znalazło się pod holenderską kontrolą w 1634 roku, ta niewielka wyspa u północnych wybrzeży Ameryki Południowej była odizolowana i senna. Wprowadzenie wzmożonego handlu (zarówno legalnego, jak i nielegalnego) doprowadziło do dramatycznej transformacji, a Cura ao stała się głównym węzłem komunikacyjnym na Karaibach i szerszych sieciach atlantyckich. Stała się również handlową i administracyjną siedzibą Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej w obu Amerykach.

Główne miasto wyspy, Willemstad, miało nieholenderską większość składającą się głównie z wolnych czarnych, miejskich niewolników i sefardyjskich Żydów, którzy komunikowali się ponad podziałami etnicznymi w nowym języku kreolskim zwanym Papiamentu. Dla Lindy M. Rupert pojawienie się tego kreolskiego języka było jednym z dwóch definiujących zjawisk, które nadały kształt wczesnonowożytnemu Cura ao. Drugim był przemyt. Jak twierdzi, oba zjawiska były nieformalnymi adaptacjami do życia w miejscu, które było jednocześnie poliglotyczne i regimentowane. Były to improwizacje, które pojawiały się wszędzie tam, gdzie rozszerzające się europejskie imperia gromadziły różne ludy.

Creolization and Contraband wykorzystuje historię Cura ao do opracowania pierwszej obszernej analizy związku między nielegalnym handlem międzygałęziowym a procesami wymiany społecznej, kulturowej i językowej we wczesnym okresie nowożytnym. Rupert argumentuje, że przełamując liczne bariery, przemyt otworzył szczególnie bogate możliwości interakcji międzykulturowych i międzyetnicznych. Te pozaurzędowe wymiany nie były marginalne, lecz stanowiły podstawę społeczeństwa kolonialnego.