Ocena:
Książka jest debiutanckim zbiorem poezji zimbabweńskiej poetki Dzikamayi Chando, chwalonej za liryczne piękno i głęboką eksplorację trudnych tematów, takich jak uzależnienie, przemoc i tożsamość. Poetka wyróżnia się wyjątkową umiejętnością łączenia ponurych tematów z optymizmem i współczuciem, dzięki czemu zbiór ten stanowi znaczący wkład we współczesną literaturę Zimbabwe.
Zalety:⬤ Niezwykła umiejętność łączenia ponurych tematów z pięknem
⬤ bogate opanowanie języka
⬤ żywe i wyraziste obrazy
⬤ niezachwianie szczery, ale współczujący
⬤ bada tożsamość i duchowość
⬤ pokazuje moc poezji
⬤ autentyczne opowiadanie historii.
W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Cremation of the Scarecrow
Dzikamayi Chando urodził się i wychował w Gweru w Zimbabwe. Niektóre z jego prac pojawiły się w kilku internetowych publikacjach literackich, a Cremation of the Scarecrow jest jego debiutanckim zbiorem.
"Cremation of the Scarecrow" to imponująco różnorodny i hojny zbiór, który mówi o prawdach czarności, doświadczeniu getta i trudnej sytuacji ubóstwa, bezrobociu i nadużywaniu narkotyków, dylemacie imigracji, kryzysie tożsamości i odkrywaniu siebie, depresji i śmierci, miłości i nadziei, by wymienić tylko kilka. Metaforyczna jasność Chando oferuje inwazyjnie uczciwe perspektywy życia, tak jak je widzi:
"Jesteśmy pożądliwymi aniołami tylko na jedną noc".
stoimy ze śmiercią, łapiemy gorączkę złota
i przeczesujemy kurz w poszukiwaniu śmierci
skacząc w ponure lustra jak duchy
pogrążeni we własnej ciemności" (Gaslighting the Alchemist).
Chando nie ma sobie równych w wykorzystywaniu słuchowych, dotykowych i wizualnych obrazów. Jego głos, często eteryczny, niesie przesłania wykraczające poza epoki i światy, dostarczając potężnych pouczających memorandów nieoświeconym, młodocianym i nierozważnym, uprzedzonym strażnikom, żądnym władzy faszystowskim dyktatorom i tak dalej.
"Ta poezja jest proroctwem kości mojego przodka"
spadających z jego rąk jak wypłukane meteoryty.
wylewając się z ust nomenklatora
jego wybuchający w transie wibrujący miech
w moich żyłach pięć wieków później....
Ta poezja to DNA - zachowany przekaz
na krawędzi spadającego nieba, upadającego królestwa" (The Reading).
Odświeżającym zwyczajem Chando jest oddawanie hołdu kobietom, czczenie kobiecej świętości, unikanie norm społecznych, które są dla nich niekorzystne, oświetlanie ich wyzwań związanych ze zdrowiem psychicznym i wzmacnianie ich. Jak sam powiedział: "Kobiety są trawą, na której walczą dwa słonie, ofiary własnej ignorancji w opresyjnej polityce, kulturze i religii". Uważam za czarujące, że w swoich wierszach Chando często personifikuje swoje przesłania miłości i nadziei jako kobiety:
"każdy jest poetą, ja jestem tylko samolubem
który zabrał wszystko z łona matki
te słowa krwawią
by oczyścić miejsce ich pochodzenia
kropka" (Łono Słów)
Cremation of the Scarecrow to miodowa, ostra podróż samopoznania, w której nadrzędnym przesłaniem Chando jest to, że aby znaleźć swój życiowy cel, musisz być w stanie kontrolować ogień".
Samantha Rumbidzai Vazhure.
Redaktor.