Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Creative Economies, Creative Cities: Asian-European Perspectives
Justin O'Connor i Lily Kong W ostatnich latach branża kultury i branża kreatywna stały się coraz bardziej widoczne w wielu programach politycznych. Rządy nie tylko zidentyfikowały rosnący potencjał konsumencki dla produktów przemysłu kulturalnego/kreatywnego na rynku krajowym, ale także uznały program przemysłu kreatywnego za kluczowy dla wzrostu rynków zewnętrznych.
Program ten kładzie nacisk na kreatywność, innowacyjność, rozwój małych przedsiębiorstw i dostęp do globalnych rynków - wszystko to ma kluczowe znaczenie dla szerszego programu odejścia od taniej produkcji na rzecz produktów i usług o wysokiej wartości dodanej. Rosnące znaczenie branży kultury i branży kreatywnej w krajowych i miejskich programach politycznych jest widoczne w Hongkongu, Singapurze, Tajwanie, Korei Południowej, Pekinie, Szanghaju i Guangzhou, Australii i Nowej Zelandii, a także w miastach takich jak Chongqing i Wuhan. Znaczna część myślenia w tych miastach/krajach wywodzi się z europejskiego i północnoamerykańskiego krajobrazu politycznego.
Debata polityczna w Europie i Ameryce Północnej była naznaczona niejasnościami i napięciami wokół powiązań między polityką kulturalną i gospodarczą, które zakłada program przemysłu kreatywnego. Stają się one bardziej wyraźne, ponieważ kluczowymi podmiotami gospodarki kreatywnej są większe obszary metropolitalne, tak więc polityka kulturalna i gospodarcza również przecinają się z planowaniem miejskim, polityką i zarządzaniem.
