Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „The Creationists” autorstwa Ronalda L. Numbersa podkreślają, że jest to dobrze zbadany historyczny opis rozwoju i ewolucji kreacjonizmu, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, odnoszący się zarówno do perspektywy młodej ziemi, jak i inteligentnego projektu. Numbers, były zwolennik kreacjonizmu młodej ziemi, pisze w większości obiektywnym tonem, badając złożoność i wewnętrzne konflikty w ruchu kreacjonistycznym. Podczas gdy wielu recenzentów docenia dokładność i głębię książki, niektórzy krytykują ją za postrzeganą stronniczość i brak pokrycia niektórych aspektów historycznych.
Zalety:⬤ Wszechstronny opis historyczny kreacjonizmu, wyszczególniający kluczowe postacie i wydarzenia
⬤ Oferuje w dużej mierze obiektywną perspektywę pomimo osobistego pochodzenia autora
⬤ Zajmuje się wewnętrznymi konfliktami i różnorodnością w myśli kreacjonistycznej
⬤ Napisana w jasny i wciągający sposób
⬤ Zaktualizowane wydanie zawiera istotne dyskusje na temat inteligentnego projektu i globalnych implikacji.
Wady:⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że uprzedzenia autora wobec kreacjonizmu są ewidentne
⬤ # # Brakuje omówienia wczesnych „biblijnych geologów” i ich wkładu
⬤ # # Niektóre krytyki sugerują skupienie się na osobowościach, a nie na argumentach naukowych
⬤ # # Brak szczegółowych dyskusji na temat przeciwnych punktów widzenia, takich jak kreacjonizm starej ziemi
⬤ # # # Kilku czytelników uważa, że niektóre charakterystyki kreacjonistów są zbyt uproszczone lub pozbawione miłości.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Creationists: From Scientific Creationism to Intelligent Design
Zawartość książki:
Czterdzieści siedem procent Amerykanów, według sondażu Gallupa z 1991 roku, wierzy, że Bóg stworzył człowieka - takiego, jakim jest teraz - w jednym akcie stworzenia i w ciągu ostatnich dziesięciu tysięcy lat. Ronald L.
Numbers jest kronikarzem zdumiewającego odrodzenia tego przekonania od lat sześćdziesiątych XX wieku, a także splątanych religijnych korzeni ruchu kreacjonistycznego w teologiach baptystów z końca XIX i początku XX wieku, prezbiterian, luteranów, adwentystów i innych grup religijnych. Jeszcze bardziej niezwykła niż historia Numbersa o dzisiejszym powszechnym odrzuceniu teorii ewolucji jest dramatyczna zmiana od akceptacji starożytności Ziemi (nawet dla Williama Jenningsa Bryana biblijne „dni” z Księgi Rodzaju reprezentowały długie epoki geologiczne) do nalegania współczesnych kreacjonistów naukowych, że większość skamieniałości pochodzi z potopu Noego i jego następstw, a sama Ziemia ma nie więcej niż dziesięć tysięcy lat. Autor skupia się w szczególności na powstaniu „geologii potopu”, spopularyzowanej w 1961 r.
przez książkę Johna Whitcomba i Henry'ego Morrisa, The Genesis Flood, która broniła teorii, że stworzenie miało miejsce w ciągu sześciu dosłownych dni, i zaktualizowała stare argumenty mające na celu udowodnienie, że faktycznie miała miejsce geologicznie znacząca ogólnoświatowa powódź. Numbers poświęca szczególną uwagę rozwojowi instytutów i stowarzyszeń zajmujących się badaniami nad stworzeniem, a także tym kreacjonistom - w tym połowie założycieli Creation Research Society z doktoratami z biologii - którzy posiadali lub twierdzili, że posiadają naukowe referencje.
W oparciu o dziesiątki wywiadów i dziesiątki mało znanych zbiorów rękopisów, Numbers nakreśla konkurujące ze sobą interpretacje naukowe i biblijne oraz relacjonuje debaty między kreacjonistami i ewolucjonistami - w sądach, salach legislacyjnych i na radach szkolnych - na temat granic między nauką a religią. Śledzi ewolucję kreacjonizmu naukowego aż do naszych czasów i pokazuje, w jaki sposób kreacjoniści.
