Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Michaela Behe'ego „The Edge of Evolution” krytycznie analizuje ograniczenia darwinowskiej ewolucji poprzez analizę statystyczną i biologię molekularną. Behe argumentuje, że przypadkowe mutacje i dobór naturalny, choć są w stanie wyjaśnić niektóre zjawiska, nie mogą wyjaśnić złożoności życia i wprowadza koncepcję inteligentnego projektu jako realną alternatywę.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone tematy są dostępne dla szerokiego grona odbiorców.
⬤ Dogłębna eksploracja studiów przypadku, w szczególności malarii i HIV, w celu zilustrowania ograniczeń przypadkowej mutacji i doboru naturalnego.
⬤ Silne wykorzystanie analogii i humoru w celu wyjaśnienia abstrakcyjnych pojęć.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia o ewolucji, przemawiając zarówno do studentów nauk ścisłych, jak i sceptyków darwinizmu.
⬤ Dostarcza dobrze zbadanych argumentów popartych wiarygodnymi danymi naukowymi.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że techniczna natura niektórych sekcji jest trudna do zrozumienia.
⬤ Poparcie Behe'ego dla inteligentnego projektu jest kontrowersyjne i może zrazić niektórych czytelników, którzy ściśle zgadzają się z ewolucją darwinowską.
⬤ Krytycy twierdzą, że choć książka podkreśla ograniczenia przypadkowej ewolucji, to nie dostarcza jasnego alternatywnego mechanizmu powstawania złożoności.
⬤ Ton może wydawać się lekceważący w stosunku do ugruntowanej teorii ewolucji, co może być postrzegane jako brak akademickiego rygoru.
(na podstawie 196 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Edge of Evolution: The Search for the Limits of Darwinism
Zawartość książki:
Kiedy pierwsza książka Michaela J. Behe'ego, Darwin's Black Box, została opublikowana w 1996 roku, zapoczątkowała ruch inteligentnego projektu. Krytycy wyli, ale setki tysięcy czytelników - i rosnąca liczba naukowców - było zaintrygowanych twierdzeniem Behe'ego, że darwinizm nie może wyjaśnić złożonej maszynerii komórki.
Teraz, w swojej długo oczekiwanej kontynuacji, Behe przedstawia znacznie więcej niż wyzwanie dla darwinizmu: przedstawia dowody rewolucji genetycznej - pierwsze bezpośrednie dowody na ścieżki mutacyjne natury - aby radykalnie przedefiniować debatę na temat darwinizmu.
Jaką część życia wyjaśnia teoria Darwina? Większość naukowców uważa, że wyjaśnia ona wszystko, od maszynerii komórki po historię życia na Ziemi. Idee Darwina zostały zastosowane w prawie, kulturze i polityce.
Ale teoria Darwina została udowodniona tylko w jednym sensie: Nie ma wątpliwości, że wszystkie gatunki na Ziemi pochodzą od wspólnego przodka. Istnieją na to przytłaczające dowody anatomiczne, genetyczne i kopalne. Pozostaje jednak kluczowe pytanie: Jak do tego doszło? Zaproponowany przez Darwina mechanizm - przypadkowa mutacja i dobór naturalny - został w dużej mierze zaakceptowany jako kwestia wiary i dedukcji lub, w najlepszym przypadku, poszlak. Dopiero teraz, dzięki genetyce, nauka pozwala nam szukać bezpośrednich dowodów. Genomy wielu organizmów zostały zsekwencjonowane, a maszyneria komórki została przeanalizowana w najdrobniejszych szczegółach. Ewolucyjne reakcje mikroorganizmów na antybiotyki i ludzi na infekcje pasożytnicze zostały prześledzone na przestrzeni dziesiątek tysięcy pokoleń.
W rezultacie po raz pierwszy w historii teoria Darwina może zostać poddana rygorystycznej ocenie. Wyniki są szokujące. Chociaż może ona wyjaśnić marginalne zmiany w historii ewolucji, przypadkowa mutacja i dobór naturalny wyjaśniają bardzo niewiele z podstawowej maszynerii życia. "Krawędź" ewolucji, linia określająca granicę między przypadkową a nieprzypadkową mutacją, leży bardzo daleko od miejsca, w którym wskazywał Darwin. Behe przekonująco argumentuje, że większość mutacji, które zdefiniowały historię życia na Ziemi, była nieprzypadkowa.
Chociaż będzie to kontrowersyjne i oszałamiające, odkrycie to w rzeczywistości pasuje do ogólnego wzorca odkrytego przez inne gałęzie nauki w ostatnich dziesięcioleciach: Wszechświat jako całość został dostrojony do życia. Od fizyki, przez kosmologię, chemię, aż po biologię, życie na Ziemi jest uzależnione od niekończącej się serii nieprawdopodobnych zdarzeń. Jasny wniosek: Wszechświat został zaprojektowany dla życia.
