Landscape, Memory, and Post-Violence in Cambodia
W latach 1975-1979 reżim Czerwonych Khmerów w Kambodży wdrożył program zorganizowanej masowej przemocy, który doprowadził do śmierci około jednej czwartej populacji kraju. Ponad dwa miliony ludzi zmarło w wyniku tortur, egzekucji, chorób i głodu.
Od utowarowienia „pól śmierci” Choeung Ek po setki nieoznaczonych masowych grobów rozsianych po całym kraju, przemoc nadal kształtuje kambodżański krajobraz. Landscape, Memory, and Post-Violence in Cambodia bada trwające upamiętnianie przemocy. W ramach szerszego zaangażowania w wojnę, przemoc i krytyczne studia nad dziedzictwem, bada, w jaki sposób dziedzictwo zorganizowanej masowej przemocy staje się częścią dziedzictwa kulturowego, a tym samym, w jaki sposób dziedzictwo to jest „produkowane”.
Istniejąca literatura wyraźnie odnosi się do wpływu wojny i konfliktów zbrojnych na dziedzictwo kulturowe poprzez niszczenie obiektów dziedzictwa. Niniejsza książka odwraca tę tendencję, badając, co dzieje się, gdy miejsca „przemocy dziedzictwa” są zagrożone.
Argumentuje, że selektywne upamiętnianie brutalnego dziedzictwa Kambodży neguje codzienne doświadczenia milionów Kambodżan i osłabia wysiłki na rzecz sprawiedliwości społecznej i pojednania. Czyniąc to, rozwija ugruntowane koncepcyjne rozumienie post-przemocy w strefach konfliktu na arenie międzynarodowej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)