Ocena:
Książka jest pięknie wykonaną powieścią, która przeplata wspomnienia angielskiego weterana z czasów II wojny światowej i po jej zakończeniu, zgłębiając tematy traumy, pamięci i kontrastu między wojenną dżunglą w Birmie a wiejskim życiem w Norfolk. Recenzenci chwalą liryczny styl pisania i głębię postaci, a także emocjonalny wpływ historii.
Zalety:Znakomity styl pisania i staranne opracowanie tematów, płynne przejścia między liniami czasowymi, głębia i autentyczność postaci, eksploruje przejmujące tematy traumy i powrotu do zdrowia, a opisy mają filmową jakość.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że mogłoby być więcej uznania dla badań związanych z otoczeniem, a kilka recenzji zauważyło, że trudna tematyka może nie być dla wszystkich.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Land of the Living
„Żywy, pouczający i nieznośnie napięty... Mistrzowska medytacja nad traumą, pięknem, ideą domu i granicami miłości” Guardian.
Doświadczenia Charliego w bitwie pod Kohimą i miesiące, które spędził zagubiony w odległych dżunglach Nagalandu podczas II wojny światowej, przeszły już do historii. Po powrocie do domu, osiedleniu się na farmie w Norfolk i świeżo poślubieniu Claire, jest jednym ze szczęśliwców, którzy przeżyli. Założenie rodziny i praca na roli wydają się najlepszymi rzeczami, jakie może robić mężczyzna.
Ale między nimi istnieje przepaść. Wspomnienia zalewają umysł Charliego; w nocy, na pokrytych deszczem drogach i mglistych porankach na polach, przeszłość może wydawać się bardziej realna niż teraźniejszość. Choć ukryte nawet dla niego samego, najmroczniejsze sekrety przygód Charliego w dziwnych i zacienionych grzbietach gór Nagaland, jego senne spotkania z tajemniczymi i starożytnymi plemionami, przeciekają i krwawią przez jego świadomość. Co powinno zostać powiedziane, a co przemilczane? Czy możliwe jest rozpoczęcie nowego życia w obliczu niezgłębionego horroru?
Pięknie pomyślana, zręcznie kontrolowana i delikatnie wykonana medytacja na temat izolującego wpływu wojny, niepokojących dziedzictw kolonializmu i nieuniknionego zasięgu przeszłości, nawiedzająca, liryczna powieść Georginy Harding kwestionuje samą naturę przetrwania i to, co żywi są winni zmarłym.
