Ocena:

Książka „Kraina, o której czas zapomniał” Edgara Rice'a Burroughsa jest wysoko ceniona jako klasyczna opowieść o „Zaginionym Świecie”, składająca się z trzech powiązanych ze sobą nowel osadzonych na prehistorycznej wyspie Caspak. Zawiera pełne akcji przygody, silne postacie i wciągające zwroty akcji. Czytelnicy doceniają płynność narracji, gdy czyta się ją jako jedno dzieło i uważają, że jest ona przyjemna zarówno ze względu na fabułę, jak i elementy wyobraźni. Niektórzy wyrażali jednak obawy dotyczące niewyjaśnionych wydarzeń i prostoty niektórych wątków filozoficznych.
Zalety:Książka oferuje ekscytujące przygody, dobrze opracowane sceny akcji i wciągającą strukturę narracji, gdy czyta się ją jako pojedynczy utwór. Czytelnikom podoba się pomysłowa sceneria Caspak i wciągająca dynamika postaci, w szczególności bohaterowie odnajdujący miłość. Wielu z nich podkreśla wartość rozrywkową książki i jej przystępność jako klasycznej opowieści, odpowiedniej zarówno dla starszych czytelników, jak i młodszych odbiorców.
Wady:Niektórzy czytelnicy wskazywali na niewyjaśnione aspekty fabuły, takie jak brak starszych i młodszych bohaterów. Krytykowano także uproszczone elementy filozoficzne i okazjonalne niespójności w fabule. Ponadto czytelnicy zauważyli, że adaptacje i interpretacje mogą znacznie różnić się od materiału źródłowego.
(na podstawie 62 opinii czytelników)
The Land That Time Forgot
Musiało to być trochę po trzeciej po południu - 3 czerwca 1916 roku.
Wydaje się niewiarygodne, by wszystko, przez co przeszedłem - wszystkie te dziwne i przerażające doświadczenia - mieściły się w tak krótkim okresie trzech miesięcy. Mogłem raczej doświadczyć kosmicznego cyklu, ze wszystkimi jego zmianami i ewolucjami, ponieważ to, co widziałem na własne oczy w tym krótkim odstępie czasu - rzeczy, których żadne inne śmiertelne oko nie widziało wcześniej, przebłyski minionego świata, świata martwego, świata tak długo martwego, że nawet w najniższej kambryjskiej warstwie nie pozostał po nim żaden ślad.
Stopiony z topniejącą wewnętrzną skorupą, odszedł na zawsze poza ludzkie pojęcie, poza tą zagubioną kieszenią ziemi, gdzie los mnie zaniósł i gdzie mój los jest przypieczętowany. Jestem tutaj i tutaj muszę pozostać.