Kozły ofiarne Imperium: Prawdziwa historia Bushveldt Carbineers Breakera Moranta

Opinie czytelników

Książka zagłębia się w wydarzenia związane z sądem wojennym trzech australijskich oficerów, w tym George'a Wittona, podczas wojny burskiej. Oferuje osobistą relację z pierwszej ręki na temat wojennych doświadczeń i politycznych manewrów stojących za sądem wojennym, ale jej styl pisania i struktura przyciągnęły mieszane recenzje.

Zapewnia doskonały wgląd historyczny i relację z pierwszej ręki z wojny burskiej, szczególnie dla tych, którzy znają film „Breaker Morant”. Kilku czytelników doceniło jej szczegółowość i perspektywę kogoś, kto przeżył te wydarzenia. Książka jest cennym zapisem niesprawiedliwości, z jaką borykali się żołnierze i oferuje inny punkt widzenia na wydarzenia historyczne.

Krytyka koncentruje się na słabej jakości pisania i braku edycji, co czasami prowadzi do suchości podczas czytania. Niektórzy czytelnicy uważali, że książka bardziej przypomina pamiętnik niż dobrze skonstruowaną narrację, z powtarzającymi się faktami i wąską perspektywą. Ponadto pojawiają się skargi na nadmierną szczegółowość życia więziennego i brak szczegółów dotyczących samego procesu.

(na podstawie 105 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Scapegoats of the Empire: The True Story of Breaker Morant's Bushveldt Carbineers

Zawartość książki:

Podczas wojny burskiej w Afryce Południowej Australijczyk George Ramsdale Witton (1874-1942) służył jako porucznik w Bushveldt Carbineers, dopóki nie został skazany na śmierć za morderstwo po zastrzeleniu dziewięciu jeńców burskich.

Książka Wittona, opublikowana w 1907 r., to zjadliwy polityczny akt oskarżenia Imperium Brytyjskiego podczas wojny burskiej. Na jego podstawie nakręcono film "Breaker Morant".

Głównym twierdzeniem Wittona, jak wskazuje prowokacyjny tytuł książki, było to, że on, Morant i Handcock zostali uczynieni kozłami ofiarnymi przez brytyjskie władze w Afryce Południowej - że zostali zmuszeni do wzięcia na siebie winy za powszechne brytyjskie zbrodnie wojenne przeciwko Burom, a proces i egzekucje zostały przeprowadzone przez Brytyjczyków z powodów politycznych, częściowo w celu ukrycia kontrowersyjnej i tajnej polityki "bez więźniów" Kitchenera, a częściowo w celu uspokojenia rządu burskiego w związku z zabijaniem burskich więźniów, w celu ułatwienia traktatu pokojowego; Traktat z Vereeniging został podpisany 31 maja 1902 roku.