Kot krzyczy z radości

Opinie czytelników

Najnowsza część serii Joe Grey łączy tajemnicę i emocjonalną głębię z ciągłymi przygodami gadających kotów w miasteczku Molena Point. Centralnym punktem fabuły jest zbliżające się przybycie kociąt, emocjonalne zmagania starszego kota Misto oraz śledztwo w sprawie przestępstw dotykających lokalnych mieszkańców. Książka wywołuje szeroki wachlarz emocji i jest opisywana jako satysfakcjonująca i wciągająca lektura dla fanów przytulnych tajemnic, szczególnie tych, którzy kochają koty.

Książka jest dobrze napisana, szybka i wciągająca, pełna emocji i świetnego rozwoju postaci. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię bohaterów, zwłaszcza ich reakcje na wydarzenia życiowe, takie jak zbliżające się rodzicielstwo i utrata ukochanego zwierzaka. Wielu recenzentów zauważa silną więź z kotami i ich ludzkimi towarzyszami, a także przyjemne połączenie tajemnicy i przygody. Postrzegana jest jako zachwycająca i zapadająca w pamięć lektura, szczególnie dla miłośników kotów.

Niektórzy czytelnicy uważali, że skupienie się na kotach i ich osobistych historiach odciągnęło uwagę od głównej tajemniczej fabuły. Istnieją mieszane uczucia co do magicznych elementów związanych z przygodami Kita i Pana w podziemnym świecie, które niektórzy uznali za mniej interesujące. Kilka recenzji wspomina również o problemach z edycją i przewidywalnością fabuły.

(na podstawie 241 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cat Shout for Joy

Zawartość książki:

Wielokrotnie nagradzana autorka Shirley Rousseau Murphy przedstawia kolejną czarującą tajemnicę.

W uznanej przez krytyków serii Joe Grey...

Joe Grey i Dulcie są podekscytowani oczekiwaniem na swój pierwszy miot, ale ich radość jest słodko-gorzka. Są również smutni z powodu ojca Pana, starego żółtego kota Misto, którego czas na ziemi dobiega końca.

Podczas gdy dumni rodzice czekają na narodziny swoich dzieci, przestępcy również są zajęci. Policja w Molena Point wzmogła patrole w celu zatrzymania ulicznego grasanta, który atakuje starszych mieszkańców wioski. Ani policja, ani koty nie mają pojęcia o tożsamości sprawcy ani o tym, co motywuje ataki. Nie ma żadnych świadków, a co jeszcze bardziej zastanawiające, napastnik nie pozostawił żadnych śladów na żadnym z miejsc, nawet śladu dowodu - żadnych włosów ani cząstek tkaniny, nawet zgubionego guzika. To tak, jakby sprawca był duchem.

Sprawa staje się zabójstwem, gdy jedna z ofiar umiera, pozostawiając wszystkich w mieście - w tym Joe Greya i jego futrzanych towarzyszy detektywistycznych - na krawędzi, tak jak przybywają kocięta...