Kościół wiecznie większego Boga: Eklezjologia Ericha Przywary

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Church of the Ever Greater God: The Ecclesiology of Erich Przywara

Zawartość książki:

W Church of the Ever Greater God Aaron Pidel oferuje pierwsze obszerne anglojęzyczne studium eklezjologii Ericha Przywary, S.J., jednego z najważniejszych teologów katolickich XX wieku. Jak pokazuje Pidel, idea analogia entis, czyli analogia bytu, ukształtowała jego pogląd na eklezjologię.

Zgodnie z tą teorią, każde stworzenie składa się z różnych napięć lub biegunowości w swoim bycie. Stworzenia rozkwitają, gdy te napięcia są w równowadze, ale przekraczają swoje stworzone granice, gdy absolutyzują jedną biegunowość nad drugą. Pidel pokazuje, w jaki sposób Przywara wykorzystał pojęcie analogia entis do opisania struktury i rytmu Kościoła katolickiego.

W ujęciu Przywary również Kościół jest zasadniczo ukonstytuowany przez swoje napięcia lub biegunowości, a członkowie Kościoła dostosowują się do tego analogicznego napięcia w różnym stopniu wierności. Przywara twierdzi, że analogia entis nie tylko opisuje Kościół takim, jakim jest, ale może być również wykorzystana jako kryterium do rozeznania duchowego zdrowia Kościoła, pomagając mu dostrzec, gdzie jego równowaga została zachwiana.

Pidel utrzymuje, że Przywara uważał, iż największym zagrożeniem dla analogicznej równowagi Kościoła w ostatnim stuleciu było osłabienie typowo ignacjańskich idei czci dla Boskiego Majestatu i misyjnej ekstrawersji. Wizja Kościoła Przywary jest przedstawiana jako korekta tego jednostronnego braku równowagi.

Zwracając uwagę na metafizycznie poinformowaną i głęboko ignacjańską eklezjologię Przywary, studium Pidela spodoba się nie tylko badaczom Przywary, ale także wszystkim, którzy studiują eklezjologię i teologię katolicką w szerszym zakresie.