Ocena:
Recenzje podkreślają jakość książki „A Corpus of Rembrandt Paintings”, zwracając uwagę na autorstwo ekspertów i wysokie standardy reprodukcji obrazów, zwłaszcza w późniejszych tomach. Zarówno specjaliści, jak i niespecjaliści doceniają tekst i wizualizacje. Niektórzy sugerują jednak poprawę w zakresie odniesień i włączenia elementów multimedialnych.
Zalety:Autorstwo ekspertów, cenne zarówno dla specjalistów, jak i niespecjalistów, wysokiej jakości reprodukcje obrazów, zwłaszcza w późniejszych tomach.
Wady:Trudne odniesienia ze względu na użycie różnych numerów seryjnych i czcionek, sugestie dotyczące włączenia DVD lub treści cyfrowych w celu zwiększenia przyjemności i nauki.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
A Corpus of Rembrandt Paintings V: The Small-Scale History Paintings
Niniejszy tom jest piątym tomem A Corpus of Rembrandt Paintings, projektu poświęconego wszystkim obrazom Rembrandta. Jest to dzieło "The Rembrandt Research Project", składającego się z grupy naukowców kierowanych od 1993 roku przez profesora Ernsta van de Weteringa. Projekt rozpoczął się w 1968 roku w celu oddzielenia własnych obrazów Rembrandta od ogromnej liczby obrazów Rembrandtowskich wykonanych przez jego licznych uczniów i naśladowców. Po wybraniu chronologicznego podejścia do katalogowania obrazów Rembrandta (od 1625 do 1642 roku) w pierwszych trzech tomach, w 1993 roku zdecydowano się na przyjęcie podejścia tematycznego w kolejnych tomach. Miało to w dużej mierze ułatwić rozpoznanie różnych rąk. Nowe podejście przyniosło znacznie więcej informacji nie tylko o metodach pracy Rembrandta, ale także o funkcji i znaczeniu jego dzieł. To rozszerzone pole widzenia oznaczało, że akwaforty i rysunki o podobnej tematyce również musiały zostać uwzględnione. W 2005 roku ukazał się tom IV, poświęcony autoportretom Rembrandta w malarstwie, akwaforcie i rysunku. Tom V składa się z katalogu i analizy tzw. małych obrazów historycznych i rodzajowych. Temat ten został wybrany, ponieważ ten rodzaj złożonych dzieł ukazuje różnorodnych pełnometrażowych bohaterów działających w różnych sceneriach narracyjnych.
Z tego powodu w XVII wieku malowanie, akwafortowanie lub rysowanie scen biblijnych i mitologicznych było postrzegane jako największe wyzwanie dla artysty. Wybór tej tematyki okazał się bardzo owocny pod kilkoma względami. Niewielkich rozmiarów dzieła historyczne najdobitniej ukazują artystyczne ambicje Rembrandta. Oferują one również autorom znacznie dokładniejszy wgląd w codzienną rutynę w pracowni Rembrandta; jego uczniowie w większości kopiowali tego typu prace lub wykorzystywali je jako punkt wyjścia do własnych. Dzięki temu łatwiej było odróżnić prace samego mistrza od dzieł jego uczniów. Wszystkie aspekty umiejętności niezbędnych do stworzenia obrazowej iluzji odgrywają rolę w tworzeniu obrazów historycznych o małych postaciach. Aspekty te w czasach Rembrandta określano mianem "podstaw szlachetnej sztuki malarskiej". Dwóch siedemnastowiecznych malarzy/teoretyków omówiło te zasady systematycznie w dwóch książkach, które do tej pory były jedynie sporadycznie konsultowane w kontekście siedemnastowiecznej praktyki studyjnej. Karel van Mander napisał swój Grond der edel vry schilder-const Basis of the Art of Painting (Podstawy sztuki malarskiej) w 1604 roku, a Samuel van Hoogstraten opracował Inleyding tot de hooge schoole der schilderkonst Academy of Painting (Inleyding tot de hooge schoole der schilderkonst Academy of Painting) w 1678 roku. Van Hoogstraten był uczniem Rembrandta w latach 1642-48.
Porównanie obu książek i rozważenie ich w odniesieniu do twórczości Rembrandta stopniowo ujawnia jego pierwotne poglądy na malarstwo i to, jak rozwijały się one w trakcie jego kariery. W ten sposób autorzy nowego tomu A Corpus uzyskali nieoczekiwany i głęboki wgląd w idee Rembrandta i jego podejście do sztuki. "Podstawowe aspekty" malarstwa obejmowały następujące tematy: funkcje i metody rysowania; ludzkie proporcje; różne pozycje, pozy i gesty postaci; sposoby rozmieszczania bohaterów sceny w kompozycji; mimikę twarzy wyrażającą różne emocje; światło, cienie i światło odbite; krajobraz i zwierzęta; draperie i artykuły odzieżowe; metody malowania oraz różne cechy i zastosowania kolorów. Sposób, w jaki te "podstawowe aspekty" zostały wybrane i omówione, zakładał, że bardziej praktyczna strona sztuki malarskiej zostanie nauczona przez praktykanta w codziennej rutynie pracowni jego mistrza. Wraz z rozwojem historii sztuki w XIX wieku wymienione powyżej "podstawowe aspekty" sztuki malarskiej zyskały niejasną etykietę "stylu". Jednak siedemnastowieczna kategoryzacja "podstawowych aspektów" zapewnia znacznie bardziej precyzyjny sposób badania poglądów i kryteriów oceny obrazu Rembrandta i jego współczesnych niż pojęcie "stylu".
Tom V serii A Corpus of Rembrandt Paintings otwiera nowe możliwości z punktu widzenia historii sztuki, nie tylko w podejściu do Rembrandta jako artysty, ale w szczególności do jego myślenia o malarstwie. Co więcej, szczegółowe porównanie dzieł Rembrandta i jego uczniów, którzy opierali swoje prace na jego dziełach, doprowadziło do głębokiego i szczegółowego zrozumienia poglądów Rembrandta na jakość malarską. W literaturze z zakresu historii sztuki jakość zwykle nie zajmuje ważnego miejsca, ponieważ jest uważana za zbyt subiektywną. To porównawcze podejście, wraz z analizą siedemnastowiecznych kategorii myślenia o malarstwie, nadało badaniom nad Rembrandtem nowy impet, jednocześnie pozwalając nam wyraźniej widzieć siedemnastowiecznymi oczami. Dlatego nowy tom "Corpus" jest ważną publikacją - nie tylko dla historyków sztuki, ale także dla wszystkich, którzy chcą w pełni cieszyć się licznymi dziełami sztuki pochodzącymi z holenderskiego Złotego Wieku, obecnie rozproszonymi w muzeach na całym świecie.
