Konwencjonalne odstraszanie: Pamiętnik XIX-wiecznego proboszcza parafii

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za wnikliwą analizę konwencjonalnego odstraszania, szczególnie cenną dla praktyków wojskowych i naukowców. Zapewnia kompleksową eksplorację historycznych przykładów i teorii dotyczących odstraszania, napisaną przez szanowany autorytet w tej dziedzinie.

Dogłębna analiza, dobrze zorganizowana treść, cenna zarówno dla praktyków, jak i naukowców, dokładne odniesienia i bibliografia, napisana przez eksperta w tej dziedzinie.

Żadna nie została wyraźnie wymieniona w recenzjach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Conventional Deterrence: The Memoir of a Nineteenth-Century Parish Priest

Zawartość książki:

Konwencjonalne odstraszanie to książka o początkach wojny. Dlaczego narody stojące przed perspektywą wojny konwencjonalnej na dużą skalę decydują się na strategię ofensywną? John J.

Mearsheimer analizuje szereg kryzysów, które doprowadziły do wielkich wojen konwencjonalnych, aby wyjaśnić, dlaczego odstraszanie zawiodło. Skupia się najpierw na podejmowaniu decyzji przez Aliantów i Niemcy w latach 1939-1940, analizując, dlaczego Alianci nie uderzyli pierwsi przeciwko Niemcom po wypowiedzeniu wojny i odwrotnie, dlaczego Niemcy zaatakowali Zachód. Przechodząc do Bliskiego Wschodu, analizuje różnice w doktrynach strategicznych Izraela i Egiptu przed rozpoczęciem głównych konfliktów konwencjonalnych w tym regionie.

Następnie Mearsheimer krytycznie ocenia względne mocne i słabe strony NATO i Układu Warszawskiego, aby określić perspektywy konwencjonalnego odstraszania w każdym przyszłym kryzysie. Zajmuje się także analizą takich względnie technicznych kwestii, jak wpływ amunicji precyzyjnie kierowanej (PGM) na konwencjonalne odstraszanie oraz debatą na temat manewru w porównaniu z wojną na wyniszczenie.

Mearsheimer poświęca wiele uwagi kwestiom strategii i taktyki wojskowej. Podważając twierdzenie, że konwencjonalne odstraszanie jest w dużej mierze funkcją liczbowej równowagi sił, kwestionuje on również szkołę myślenia, która przypisuje niepowodzenia w odstraszaniu dominacji broni "ofensywnej".

Oprócz zbadania kwestii militarnych leżących u podstaw odstraszania, analizuje on również interakcję między tymi czynnikami wojskowymi a szerszymi względami politycznymi, które skłaniają naród do wojny.