Kontrapunkt: Wspomnienie Bacha i żałoby

Opinie czytelników

Książka „Counterpoint” Philipa Kennicotta przeplata wątki żałoby po matce z eksploracją Wariacji Goldbergowskich Bacha. Przedstawiając złożone relacje rodzinne bez osądzania, książka rezonuje z czytelnikami, którzy doświadczyli podobnych relacji. Jego introspektywna natura, połączona z analizą muzyczną, urzeka wielu, ale niektórzy czytelnicy uznali ją za pobłażliwą lub zbyt szczegółową.

⬤ Głęboko rezonuje z tematami żałoby i złożonych relacji rodzinnych, szczególnie dla tych, którzy mają podobne doświadczenia.
⬤ Pięknie napisana, łącząca osobiste wspomnienia z analizą muzyczną.
⬤ Oferuje wgląd w muzykę Bacha, który zwiększa uznanie czytelnika.
⬤ Wielu czytelników uważa ją za poruszającą i transformującą, zdolną do wywoływania silnych emocji.
⬤ Wciągająca zarówno dla miłośników muzyki, jak i szerokiej publiczności poszukującej refleksyjnej lektury.

⬤ Niektórzy czytelnicy postrzegają ją jako pobłażliwą lub nadmiernie skupioną na osobistych doświadczeniach autora, zamiast dostarczać istotnych informacji o Bachu.
⬤ Niektóre sekcje są opisywane jako suche lub nadmiernie szczegółowe, szczególnie w odniesieniu do teorii muzyki.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy uznali refleksje autora na temat żałoby za przekonujące.
⬤ Niektórzy uważają, że w książce brakuje nowych spostrzeżeń dotyczących Bacha, mimo że została ona zatytułowana na cześć jego twórczości.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Counterpoint: A Memoir of Bach and Mourning

Zawartość książki:

Kiedy jego matka umierała, Philip Kennicott zaczął obsesyjnie słuchać muzyki Bacha i spędził kolejne pięć lat próbując nauczyć się jednego z największych arcydzieł klawiszowych kompozytora, Wariacji Goldbergowskich.

W Kontrapunkcie opowiada o swoich wysiłkach, by sprostać wyzwaniu i przezwyciężyć smutek poprzez pogodzenie się ze wspomnieniami z trudnego, skomplikowanego dzieciństwa. Opisuje radość z opanowania niektórych utworów fortepianowych, frustracje, które nękają jego zrozumienie innych, a także niezrównane piękno melodii, harmonii i kontrapunktu, które je wyróżniają.

Ostatecznie stawia dwa pytania, które stają się coraz bardziej powiązane, podobnie jak kontrapunktyczny fragment w jednej z wariacji: Co to znaczy znać utwór muzyczny? Co to znaczy znać drugiego człowieka?