Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada filozofię Michaela Polanyiego poprzez intelektualną podróż Esther Meek od sceptycyzmu do przyjęcia realizmu. Szczegółowo analizuje Meek koncepcję „kontaktu z rzeczywistością” Polanyi'ego i oferuje porównania z innymi filozofami. Chociaż książka jest chwalona za przemyślane zaangażowanie w epistemologię i teologię, spotyka się z krytyką za metaforyczne interpretacje i potencjalne implikacje jej pomysłów na relacje międzyludzkie.
Zalety:⬤ Ważny wkład w zrozumienie filozofii Michaela Polanyi'ego.
⬤ Wnikliwa ekspozycja relacji między poznaniem a rzeczywistością.
⬤ Głęboko angażuje się zarówno w epistemologię, jak i implikacje teologiczne.
⬤ Oferuje osobistą narrację, która łączy filozoficzną podróż autorki z jej wiarą.
⬤ Sugeruje, że poznanie rzeczywistości wiąże się z aspektem relacyjnym.
Wady:⬤ Niektóre recenzje podkreślają, że „kontakt z rzeczywistością” nie jest wyraźnie zidentyfikowany jako metafora.
⬤ Krytyka, że koncepcja rzeczywistości oparta na przyszłych manifestacjach może prowadzić do dehumanizujących poglądów na jednostki.
⬤ Termin „racjonalność” jest szeroko redefiniowany, co powoduje zamieszanie co do jego implikacji.
⬤ Niektórzy uważają filozoficzne interpretacje za kłopotliwe i niesatysfakcjonujące, argumentując za oderwaniem się od mistycyzmu.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Contact with Reality
Zawartość książki:
Czy wiedza jest odkrywana, czy tylko wymyślana? Czy możemy kiedykolwiek wyjść poza siebie, aby dowiedzieć się, jak rzeczywistość jest sama w sobie, niezależna od nas? Realizm filozoficzny stawia pytanie, czy w naszej wiedzy łączymy się z niezależną rzeczywistością - czy tylko z naszymi własnymi konstrukcjami umysłowymi.
Pytanie to, dalekie od bycia głupią grą salonową, ma konkretny i głęboki wpływ na nasze życie. Współczesna kultura zachodnia została zainfekowana antyrealizmem i towarzyszącymi mu wątpliwościami, sceptycyzmem, subiektywizmem, relatywizmem i ateizmem - nie wspominając o nieufności i arbitralnym (niewłaściwym) wykorzystaniu rzeczywistości.
Michael Polanyi, wybitny naukowiec, który stał się filozofem, odsunął się od badań, aby zaoferować innowacyjne podejście do poznania, które czerpie wskazówki z tego, jak faktycznie dochodzi do odkryć. Polanyi przeciwstawił się XX-wiecznemu antyrealizmowi, brzmiącemu dźwięczną nutą nadziei w jego powtarzanym twierdzeniu, że odkrywając, wiemy, że nawiązaliśmy kontakt z rzeczywistością, ponieważ mamy poczucie możliwości nieokreślonych przyszłych manifestacji. I to poczucie oznacza kontakt z rzeczywistością, ponieważ jest to sposób, w jaki rzeczywistość jest: obfita, hojna i pełna jeszcze nienazwanych możliwości.
Niniejsza książka analizuje to charakterystyczne twierdzenie, kontrastując je z szerszymi dyskusjami filozoficznymi dotyczącymi realizmu i antyrealizmu w ostatnich dziesięcioleciach. Pokazuje, dlaczego perspektywa Polanyiego jest lepsza i dlaczego ma to znaczenie nie tylko dla odkrywców naukowych, ale dla nas wszystkich.
