Kontakt w XVI wieku: Sieci wśród rybaków, zbieraczy i rolników

Oryginalny tytuł:

Contact in the 16th Century: Networks Among Fishers, Foragers and Farmers

Zawartość książki:

Od Labradoru po jezioro Ontario, od Zatoki Świętego Wawrzyńca po francuską Akadię i od Huronii-Wendaki po Tadoussac, ten naukowy zbiór odkryć archeologicznych koncentruje się na XVI-wiecznych europejskich towarach znalezionych w rdzennych kontekstach i w ramach większych sieci, tworząc konceptualną grę miejsca i mobilności. Cztery początkowe rozdziały koncentrują się wokół Zatoki Świętego Wawrzyńca, gdzie kontakt europejsko-rdzenny był bezpośredni, a zapis historyczny jest najsilniejszy.

Sieci kontaktów promieniowały na północ do środowisk Inuitów, gdzie znaleziono europejskie żelazne gwoździe, fragmenty dachówek i ceramikę. Szklane paciorki są rzadkie na stanowiskach Eskimosów, a także na stanowiskach baskijskich na północnym brzegu Zatoki Perskiej, ale są liczne we francuskiej Akadii. Ceramika na stanowiskach północnych Basków pochodzi głównie z Hiszpanii.

Przegląd historyczny omawia partnerstwo między hiszpańskimi Baskami i Irokezami z Saint Lawrence w latach 1540-1580.

Cztery rozdziały osadzone w dolinie Świętego Wawrzyńca pokazują Tadoussac jako rozwidlenie sieci śródlądowych. Irokezi Świętego Wawrzyńca pozyskiwali szklane paciorki w okolicach Tadoussac przed 1580 rokiem.

Następnie Algonkinowie z Lac Saint-Jean rozpoczęli handel w Tadoussac. Podążali oni północnym szlakiem, który łączył Huronię z Wendakami przez dolinę Ottawy i wyżyny Frontenac. Wreszcie, cztery rozdziały poświęcone jezioru Ontario koncentrują się na kontaktach między tym regionem a doliną Świętego Wawrzyńca.

Stanowiska Huron-Wendat wokół jezior Kawartha wskazują na napływ handlu Świętego Wawrzyńca w XVI wieku, po którym nastąpiła fala imigracyjna około 1580 roku. Stanowiska Huron-Wendat w pobliżu Toronto pokazują nieprzerwany napływ rdzennych materiałów z doliny Świętego Wawrzyńca; jednak neutralne stanowiska na zachód od jeziora Ontario pokazują rdzenne i europejskie materiały przybywające z południa. Przegląd dowodów dotyczących szklanych paciorków przedstawionych przez różnych autorów pokazuje trendy, które przecinają rozdziały i nadają nowy impuls badaniom paciorków w celu odkrycia XVI-wiecznych sieci między francuskimi i baskijskimi rybakami, eskimoskimi i algonkińskimi zbieraczami oraz rolnikami Irokezów.

Sara Barreiro, Meghan Burchell, Claude Chapdelaine, Martin S. Cooper, Amanda Crompton, Vincent Delmas, Sergio Escribano-Ruiz, William Fox, Sarah Grant, Fran ois Guindon, Erik Langevin, Brad Loewen, Jean-Fran ois Moreau, Jean-Luc Pilon, Michel Plourde, Peter Ramsden, Lisa Rankin i Ronald F.

Williamson.