Koniec świata, jaki znamy: Sceny z życia

Opinie czytelników

Pamiętnik Roberta Goolricka to przejmująca i surowa eksploracja jego trudnego wychowania w dysfunkcyjnej rodzinie charakteryzującej się alkoholizmem i nadużyciami. Poprzez głęboko osobiste refleksje, Goolrick odsłania niszczycielskie emocjonalne blizny pozostawione przez jego dzieciństwo, jednocześnie zmagając się ze złożonymi tematami miłości, zdrady oraz poszukiwania prawdy i uzdrowienia. Jego pisarstwo jest często liryczne, ukazując zarówno piękno, jak i grozę jego doświadczeń, ostatecznie mając na celu rezonowanie i pomaganie innym w podobnych zmaganiach.

Pamiętnik ten jest chwalony za mocny i piękny styl pisania, głębię emocjonalną i szczere przedstawienie trudnych tematów. Wielu czytelników uznało go za wciągający i trzymający w napięciu, a kilku zwróciło uwagę na jego niemal poetycką jakość. Podkreślono również odwagę autora w dzieleniu się swoimi bolesnymi doświadczeniami, co czyni tę książkę potencjalnie uzdrawiającą lekturą dla innych, którzy cierpieli z powodu podobnych problemów.

Z drugiej strony, niektórzy czytelnicy uznali temat za niezwykle mroczny i niepokojący, co czyni go trudną lekturą. Intensywne skupienie się na traumie Goolricka sprawiło, że niektórzy uznali ją za zbyt negatywną lub zbyt bolesną, by ją polecić. Ponadto kilku recenzentów wspomniało o problemach z tempem i stylem, choć były one stosunkowo rzadkie w porównaniu z ogólnymi pochwałami dla pisarstwa.

(na podstawie 130 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The End of the World as We Know It: Scenes from a Life

Zawartość książki:

Były lata pięćdziesiąte, czas spokoju, czas, w którym wszystko było nowe i wszystko wydawało się możliwe. Kilka lat wcześniej wygrano szlachetną wojnę, a teraz życie wróciło do normy.

Jednak dla pewnego małego chłopca życie stało się czymś innym niż „normalne”.

Na pozór on i jego rodzina wiedli niemal idylliczne życie. Ojciec był szanowanym profesorem, matka dowcipną i elegancką damą, którą wszyscy kochali. Byli rodzicami trójki pogodnych, uśmiechniętych dzieci: dwóch chłopców i dziewczynki. Mieszkali przy słonecznej ulicy w małym miasteczku uniwersyteckim położonym w dolinie pełnej liści. Wydawali przyjęcia, organizowali pikniki, chodzili do kościoła - tak jak ich sąsiedzi. Z pozoru ich życie wydawało się idealne. Ale w rzeczywistości były to tylko pozory.

Rodowód, tradycja, robienie dobrego wrażenia - to były sprawy wielkiej wagi, zwłaszcza dla matki. Ale za fasadą, którą stworzyła ta rodzina, czaiły się tajemnice tak mroczne, tak bolesne dla tego małego chłopca, że jego życie nigdy nie będzie takie samo.

To właśnie oczami tego chłopca - teraz dorosłego mężczyzny, który powraca do tamtych czasów - widzimy ten pozornie spokojny świat i obserwujemy, jak powoli całkowicie i nieodwołalnie się rozpada.

Pięknie napisana, często humorystyczna, czasem słodka, ostatecznie szokująca, jest to historia syna, który spogląda wstecz z miłością i złością na rodziców, którzy dali mu życie, a potem go z niego okradli, którzy stworzyli jego świat, a potem go zniszczyli.

Jak zauważył autor Lee Smith, który znał ten świat i tę rodzinę: „Alkohol może być prawdziwym złoczyńcą w tym przesiąkniętym bólem, znakomicie napisanym pamiętniku z dzieciństwa - ale jest on również wypełniony absolutnie trafnym komentarzem społecznym tego szczególnego czasu i miejsca. Odważna, nawiedzająca, porywająca książka”.